metro turizmin belasını sikeyim dedirtir.
istanbul'dan çanakkale'ye gidiyorum şimdi okul için, köşk diye bir yer bura kendi tesisi herhalde tekirdağ'da . baktım köşede köfte ekmek falan diyor dedim alayım amk ölüyorum açlıktan bir tane de ayran istedim amın düdüğü verdi bana iki tost ekmeği arasında ufak bir köfte, küçük ayran. vay amk dedim iki lokmada bitti ayran boş karnımı doldurdu daha çok acıktım. 12 lira dedi yav dedim aklımı sikeyim ilk başta neden sormadım falan diye ama giren girdi. evden getirin ilkokuldaki gibi beslenme çantası hesabı. işin içinden başka türlü çıkılmıyor.
Ekonomi bilmeyen insanlar için saçma olan fiyatlar. 25 lira civarına 7-8 lokmalık yemek de satılır dinlenme tesislerinde. Bu tabii ki şehir merkezlerine göre uçuk bir fiyat.
Basit olarak anlatıyorum; restaurantlar marketler giyim mağazaları vs vs hizmet sektörüne girer. Yani amaç gerekli hizmeti sunmaktır. Tabii ki pespembe de bakmamak gerek her biri kar amacı güden kuruluş şirket vs vsdir. Şehir merkezinde ya da bir çok konutun olduğu nüfusun yetersiz olmadığı yerlerde -aksi bir durum olmadıkça- fiyatlar hep olması gerektiği civarlardadır. Ama dinlenme tesisleri yerleşim yerlerinden uzak olduğu için çok az müşteri çekerler ve bir şekilde de ayakta kalmaları gerektiği için şehir merkezleriyle aynı fiyat etiketlerini kullanamazlar zira bu tesislerin giderlerini az sayıdaki müşteri karşılayamayacaktır. Fiyatlar normal düzeyde olursa gider geliri aşar ve hizmet etme imkanı ortadan kalkar. Her ne kadar pahalı da olsa yemek yeme ihtiyacı duyduğunuz ya da yola hazırlıksız çıkmak zorunda kaldığınız durumlarda basit söyleyeyim aç kalırsınız.
Özetle; bu tip yerlerdeki satıcılar da emin olun o fiyatlardan memnun değiller ancak saydığım etkenler bu duruma yol açıyor. Ki zaten tahmin edebileceğiniz üzere bir dinlenme tesisinde günlük olarak tüketilmesi gereken ev yemeği gibi ürünlerin büyük bölümü ziyan oluyor. Belki 50 porsiyonluk nohut çıkartılırken 10 porsiyonu bile satılamıyor. Dolayısıyla satıcının da maliyetini karşılamasi ve üstüne kar elde etmesi gerekiyor.
Not: zamanında çok acıktığım için babama ödetmek zorunda kaldığım 15-20 liralık ev yemeğinden sonra ben de içimden baya sövmüştüm ama seneler önceydi ve bu ekonomik meselelerden zerre haberim yoktu.
ortada kalana çökücülük, altta kalanın canı çıksıncılık, fırsatçılık gibi alanlarda doktora tezi yazabilecek insanların diğer insanlara çöktükleri yerlerdendir dinlenme tesisleri. gofret 5 lira mesela. nedenini sorarsan abi dinlenme tesisi cevabını alırsın. ulan tamam da bu dinlenme tesisi ankara yolu üzerinde otobüslerin durduğu gayet işlek bir tesis. ha şehir dışında dağ başında olur yine anlarım. aksaray merkezde ulan bu tesis. abi dinlenme tesisi derken hiç utanmıyor. ha kimse iki üç liradan fakirleşmez. ama burada boktan bir hesap var. birileri diğer insanların üzerinden haksız kazançla zenginleşiyor. ve bu meşru sayılıyor. ilginç.
Yol yorgunu kimselerin mola yerleri olan bu tesisler yolcuların tek derdinin dinlenmek olduğunu bilip bunu fırsata çevirerek yağlı kazık tadında dinlenme imkanı sunmalarıdır.
Dinlenme tesisleri için empati yaparak bunu şöyle bir düşünmüştüm. Şöyle ki efendim bu tesisler yol üzerlerinde olup genelde şehirden uzak olmaları ve potansiyel müşterileri o yol güzergahıdır yani kısıtlıdır bir şehirdeki işletme gibi değildir,sonra yirmi dört saat hizmet vermektedirler ve bu hizmeti kesintisiz vermeleri günün zarar eden saatlerini fiyata yansıtmaları ve tabi gecenin bir saatinde Allahın bir dağında sıcak çorba,çay, yemek vesaire bulabiliyorsak bunun bedeli olmalı. Başka aklıma bişe gelmedi bunlarla avunalım bence. Tamam fırsatçılık yapıyorlar ama neye göre işte. Havaalanlarını hiç söylemiyorum Allah onların evlerine ateş falan.
