can yakan bir ikilemdir.çıktığınız uzun bir yolculuk sırasında, yolculuğa çıkmadan önce yediğiniz içtiğiniz her ne varsa içerde garip bir şeye dönüşerek mideye baskı yapmaya başlar.tutarsınız kendinizi.ancak geçen her dakika içinizi patlamaya hazır bir bombaya çevirir.ortalıkta gezinen muavini çevirir ve sorarsınız :
- şefim daha gelmedik mi tesise
+ dayı az kaldı,yarım saat sonra ordayız
- * hasiktir yaa hasiktir yaa patlicam adam yarım saat diyooooo
her neyse, saniyeler saat gibi gelsede, geçen her dakika sizi patlamaya hazır olan çişinizi tutmak konusunda daha da zorlasada altınıza sıçmadan varırsınız dinlenme tesisine.artık kendinizi sıkmaktan mosmor kesilmiş terler içinde koşarak varmışsınızdır tuvalete.
efendim işte sıkıntıların,ikilemlerin en şerefsizi burda çıkar karşınıza.ya içinizde biriken gaz ve bok yığınını nasıl geldiyse öyle salıverip tesisin tuvaletini "çatapata zortttt çazırttt" seslerine boğacak, ya da bütün yol boyunca ıkındığınız yetmiyormuş gibi birde sıçarken ses çıkarmamak için deyim yerindeyse oturduğunuz yerde oryantal yapacaksınızdır.
işte bütün bu ikilemler, gitgeller, duygu patlamaları arasında bir seçim yaparak ya sıçtığınızı götünüzle dünya aleme anons edersiniz ya da ses çıkarmayacağım diye kasarak yolda çektiğiniz bütün kedere yeni kederler eklersiniz.
genelde içine sıçılası olan dinlenme tesislerinde, tuvaletin kapısından baktiğinizda hissettiğiniz o iğrenç koku ve görüntü yanında bide pişkince para almayı bekleyen akbaba görünümlü tuvalet bekçisi karşisinda kararsız kalma durumudur. genelde sıçarım böle tesise diyip tuvalete girilir zira otobüse sıçıp bokunuzun üzerinde 3 saat oturmak zorunda kalmak yerine tesisten hırsınızı alırsınız. tuvalet bekçisinede para vermemek emin olun bünyeye iyi gelir.
