keman, cümbüş ve klarnet taksimi olup damardan girdiğinde hani oturup ağlamaklı olursun, aklına gelir birisi ve efkar basar, sonra neye kızacağını bilmezsin...
erkekte ağlar, belki dışardan bir iki damla gözyaşı, içinde koca bir okyanus vardır. Sessizce dudağından kelimeler dökülür, eyvallah der, senin canın sağolsun der.
gögsüne batar aslında yaşananlar, zoruna gider, yüreğini sıkar... Hüzün sonbaharın yaprakları gibi düşer yüzüne, ne kimseye söyler nede söylemeye cesaret eder. Zamanı geri çevirmenin imkanı yoktur. Geriye dönüşün bileti ve kaçan fırsatların sebebi hiç yoktur. Hükmü yoktur gidenden sonra söylenenlerin...
Ayrılık kurt gibidir. Düşünce içine nasıl ki meyvenin dönüşü yoktur daha, zarar görür her evresinde meyve dalında. Kurt düştü içimize senelerdir kemirip duruyor işte...
Her hüzün bir gözyaşına , her gözyaşı koca bir boşluğa mahkum...
