Klasik müzik dinleyenin hali bir başka oluyor. Bu da benden söylemesi. Hele şöyle allegro, presto lar içinde ise zıplar, koşar, duramaz, enerji dolar. Ama eğer adagio, largo lardan bahsediyorsak etrafa süzük bakar, ağır, narince, hareketler yapar, ya da suratı acı çekiyor ifadesi verebilir. (yine tespitler yaptım çok güzel)
sadece bende mi oluyor bilmiyorum, böyle kulağımda slow bir şarkı varsa etrafa küçük emrah gibi bakmalar, omzumun düşmesi, sanki az önce bir yakınım vefat etmiş gibi triplere girmemle, tekno ya da pop dinlediğimde zıplaya zıplaya yürümem arasında ne yazık ki sadece bir şarkılık süre oluyor.
