sözlükte gözlemlenen acayip durum. tıpkı inanmak gibi inanmamak da vicdani bir haktır ancak bu hakkın kötüye kullanılması çok rahatsız edici. hz. muhammed şöyleymiş, örümcek böyleymiş, allah şöyleymiş, melekleri böyleymiş. e ne oluyor bu başlıkları açınca?
şu oluyor, karşı taraf da komünistlerin cenabet gezmesi, ateistlerin bok kokması kabilinden başlıklar açıp sözlüğün sol tarafının ebesine komple atlanmış oluyor. inanmalı ya da inanmamalı ama inancın ya da inanmayışın kavramlarına adice saldırmamak lazım. fikirlerle dalga geçilir, insanlarla dalga geçilir, olaylarla dalga geçilir ama türü ne olursa olsun inançlarla dalga geçmek belki de bütün bunlar içinde en adice olanı. yeltenmemek lazımdır.
