söylemek yüzünden katledilmek gibi bir olay çoğu zaman yoktur. çin' de kalkıp pekin' de " ben uygur' um (uygurlar türk mü değil mi tartışılır, genelde kim amerikancıysa türk kabul edilir ama tarihte bu durum karışık) " derseniz kimse sizi hiyaaa diye doğramaz. ha ama "ben uygur' um, senin sistemini de tanımıyorum, ülkende de ayrıcalık istiyorum, parti kurmak, demokratik talep falan da değil, sen bana bunu vereceksin, vermezsen gider "uygur ana" mı obama' nın kucağına atarım, japonlarla kırıştırırım" dersen sana "hassiktir lan" diyen çıkar elbette. aynı örnek neredeyse yüzde yüz örtüşerek türkiye' deki kürtler için de geçerli.
önce delikanlı ayağıyla ülkelere kafa tutup, şamarı yiyince "illet, mezalim, zulüm, kart kurt, kızıl çin, foşik tc, kürt olmak suç mu, kürtçe konuşmak suç mu, uygur olmak suç mu" gibi kocakarı ağlamalarına girmeyeceksin. ya efendi gibi ülkene saygı duyacaksın, ya da o tatlı götün yiyiyorsa savaş açacaksın. ha kürtler savaş açtı türkiye' ye ama batı' da yaşayanları da "hepiiimiiiiz gardeşiiik" goygoyunu bitirmedi. bitirip siktir olup gitselerdi saygı duyardım gerçekten kürt' lere.
