yapılan en büyük hatalardan biri de dinin veya tanrının somut olarak kanıtlanmaya çalışılmasıdır. "allahı kim yarattı" gibi sorularla sıkça karşılaşıyorum bu sözlükte. bu iş inanç meselesi ve kalpten hissedilmesi gereken birşey ve kuralları belli. senin kişiliğine, mantığına, ahlakına vs. uymuyor ise inanmazsın (layk mi) ve yoluna bakarsın, her din muhabbeti açıldığında saçma sapan sorular sorarak din ile doldurulmuş, dogma bilgiler empoze edilmiş beyinlere zıt giderek sorgulamaktan itiyorsunuz insanları. bunu yapmayın. bakın yolunuza zira inanmayanlar olarak hepimiz şunun farkındayız; mutsuzuz. çünkü her türlü bilgi mutluluk getirmez ve bazen mutlu olmak birşeyleri bilmekten daha çok tatmin eder insanı. bizler bir nebze de olsa kaybettik bunu. iyi insanlar kaybetmesin, dinlerin amacı da bu zaten.
dinin sorgulanması yanlış değildir tam tersine doğrudur. sorgulamasak herkes allah allah dese kurana saçma birinin yorumlamasıyla uygulansa (uygulanmıyor diyemem) dinin ne anlamı kalır. ergenlik çağına gelen insanlar düşünür beni kim yarattı diye. kendi dinini seçer. hangisine inanması onun elindedir. dinde zorlama yoktur der kuran. okuyun der.
