yazar arkadaları sadece islam açısından bakıyor işe. zamanında katolikler nasıl kestiler protestanları onlar katolikleri. onlar yahudileri. kesen kesene. din baskıyla ahlak dayatır. ancak her özgür insan ahlaklı olabilir. evet ben ateistim. dinsizim. ama ahlaksız değilim. kerhaneye giden onlarca müslüman varken, sokakta geçen karıya kıza laf atanlar insanlar varken, ahlak sapkınlığı yapan gerzekler varken birde dinsiz dünyayı deneyin. inanın hiçbir şey kaybetmeyeceksiniz.
Kimsenin kimseden korkusu olmdığından suç ve suçlular dolar taşardı.
insanın her istediğini söyleyebileceği, güvencesine sahip olduğu bi şey olmazdı.
Aldatmalar, ihanetler artardı.
Kapalılar dahi mini etek giyebilirdi.
intihar sayısı artardı.
Kocaman bir boşluk oluşurdu.
paraya tapan insanların olmadığı dünyadır. dini imanı para olan insanların olmadığı bir dünyada bugünkü sorunların neredeyse tamamı olmazdı. çünkü kardeş bile kardeşi para için öldürebilmektedir. para babalarının çıkarları için dünya ve insanlık felakete sürüklenmektedir. bunu da herhangi bir dinle bağdaştırmak yanlıştır.
imkansızdır, kıyamete kadar olan tüm evreler bellidir kutsal kitaplarda ve dinin olmadığı bir dünya portresi yoktur. sevgili ateist kardeşlerim eğer çok istiyorlarsa kendi "iç dünya" larında dinsizliği yaşayabilirler ki zaten yaşıyorlar onların iç dünyalarında din yok.
insanın yaşam hakkına tecavüz eden,
insanlara yardım etmeyen,
çalan, yalan söyleyen, bencil ve sahtekar bir insan bunları yaparken bahanesi dünyada dinler var ve ben hayatta kalmak için mecburen yapıyorum gibi bir saçmalıksa eğer, dinsiz bir ütopyada daha da beter olacağından emin olabiliriz.
bugünün dünyasından farklı olmayacaktır. büyük para sahipleri, küçük insanları oyalamak için başka yollar denerler. milliyetçilik falan filan derken yine insanlar bir uğraş bulur.
hangi din olursa olsun, insanoğlunun yaradılışında bir iç huzuru arayışı ve evreni sorgulama güdüsü vardır ( belki güdü değildir bunun tanımı ama idare edin şimdilik ). Din, bu içimizdeki iç huzuru sağlar, evreni sorgulayan aklımıza cevaplar verir.
insan şu yaşadığı yerin her yanında yüce birşeyin varlığını hep hissetmiştir. Adı, biçimi ne olursa olsun bunu tarih boyu görmüşüzdür açın okuyun bakın yazar kardeşim.
Şimdi aklımdakileri tam toparlayıp buraya yazamadım ama anlayın işte gerisini.
Yani kısaca dinin olmadığı bir dünya kel bir kafaya, işletim sistemsiz bir bilgisayara işte ne bileyim efendime söyliyim limiti dolmuş bir kredi kartına falan benzer.
umudun ve umutsuzlugun olmadigi dünyadir.
dine sarilacak kadar umutsuzlugun, öte bir yerlerden medet umabilelecek kadar umudun ugramadigi, düz, gri ve bos bir dünyadir.
tadi tuzu yoktur.
savasi da yoktur diyecek belki kimileri.
hayir, savasi vardir.
bir toprak parcasina cit cekip "burasi benimdir" denilen ilk günden beri, insanlik tarihinde savas vardir.
din, savas makinerisinde yagdir, mekanizmayi akici kilar ama mekanizmanin kendisi degildir.
siniflarin ve özel mülkiyetin olmadigi bir cag gelse, erisebilsek ona, hala dine gerek var mi?
o cag'a erismek....iste bütün mesele bu...
erisemeyiz ki....
ona erisemedikten sonra, aldous huxley'in "brave new world" 'üne selam cakar gibi, korkunc bir dünyadir benim icin.
dünyada degismeyen tek gercek degisimdir.
dinsizlik de lafta durdugu gibi durmuyor.
"Die Lehre von Marx ist allmächtig, weil sie wahr ist!" sayiklayan "dinsiz" sistemler gördüm....
DNA'miz müsait degil mi bilmem, ancak dinsizligi bile dogma haline getirmislerin dünyasidir dünya, ben sahit oldum, bana yetti...
Hayallerle yaşamaktır. Zira Savaşlar hiçbir zaman din üzerinden çıkmaz. Önemli olan husus ülkelerin muvaffakiyetleri - çıkarlarıdır. Son dönemde gördüğünüz gibi; dindaş ve soydaş hatta kardeş sayıldığımız azerbeycan ile aramızda neler dönmektedir. Dine dayalı bir sistem olsa bunlar olurmuydu diye sormak gerekir. Biz bile nette bile ekşici; uludağcı ; komunist ; laik ; fakir ; zengin ; nutellacı ; çokokremci ... diyerek ayrılıyoruz. Dünya üzerinde Çıkar, ego, çokseslilik gibi kavramlar oldukça da hayalden öteye gidemeyecek bir düşüncedir.
imkansızdır.çünkü bizler yaratılışımız itibariyle bir yaratıcıya dayaarız sırtımızı yani ihtiyacımız olduğunda mutlaka bir yaratıcıya sığınırız.bu da herhangi bir din neticesidir.zira günümüzde ateist olan insan bile sıkıştığı bir anda 'tanrım beni kurtar' diyebilmektedir,e hani sen ''ate''idin.
kuzey kore'de küçük bir örneğini görebileceğimiz dünya. dinlerin sadece ahlak kısmına takılmış, felsefi açılarını göremeyen insanların da hayal ettiği bir dünyadır. ama kıyamete kadar (kıyameti sadece ben değil teorik fizik de söylüyor) insanlık inançlara sahip olacaktır. çoğu insan da belirli inançlar etrafında örgütlenecektir. komünizm bile gelse dinler yok olamaz.
