Din,akıl sahiplerinin kendi hür iradeleri ile en iyiye,en doğruya ve en güzele ulaştıran ilahi bir kanundur."
insan,ferk olarak da toplum olarak da dine muhtaçdır.ilkel insandan tutunda bugünkü teknolojik gelişmeleri gerçekleştiren insana varıncaya kadar tarih öncesi ve sonrası hiç bir devirde din duygusu taşımayan topluluğa rastlanmamıştır.Çünkü:
insanın ruh ve beden olmak üzere iki yönü vardır.bunlar,nitelik itibari ile birbirinden ayırt olsalarda öyle bir bütünlük içerisindelerki,ruh olmadan beden bir işe yaramayacağı gibi,bedensiz ruhunda bir anlamı yoktur.Aynı zamanda her ikisinin pek çok arzu ve istekleri vardır.insan,ne bedeni nede ruhi ihtiyaç ve arzularını ihmal edemez.Bu bakımdan insan beden itibari ile yaşamak için herşeyden önce gıdaya ve tehlikelerden korunmak içinde barınacak bir yere ne kadar muhtaç ise,ruhi yöndende manevi bir kuvvete o kadar muhtaçtır.insan madde aleminde öyle bir dayanak bulamayacağı gibi aklıda onun bu ihtiyacını karşılamak için yeterli değildir.Ruhun ise pek çok istekleri vardır,öyleki,bunlar için bir sınır yoktur.insan gerçek anlamda mutluluğa ancak ruhun sınırsız olan bu isteklerin temin edilmesi ile ulaşabilir.
dinsel bilgi okuması yapmadan din hakkında atıp tutmak çoğu zaman o dini savunucularına dönen bir durum.
din basitçe en kolay anlamı ile bir inançtır evet ama örgütlü, ibadet gerektiren kendi söyledikleri hariç başak bir şeyi de kabul etmeyen bir düşünceye inancı gerektirir.
ateizm de bir imandır demenin yanlışlığı da burada. ateizmde ibadet yok örgütlülük sıfır ve genelde aynı şeyleri düşünen iki ateist bile yok. bu sebeple ateizm bir din değildir. iman da etmez hiç bir ateist. inanmadığına inanıyor değildir adı inanmadığını bilmektir.
öte yandan dinin ihtiyaç olduğu yalan olduğu kadar da gereklidir. gerekli bir yalandır. bu gereklilik onun insanları daha iyi olmalarını sağladığı için değil, kötü insanların iyi şeyler yapıyor oldukları yalanına devam ve iyi insanların kötü şeyler yapmaları için sebeplerin saklanması için gerekli oluşudur.
birden fazla toplum tarafından sahip olunan ve sahip olduklarıyla oldukça mutlu sayılan bir olgudur din. hangi dine inanırsak inanalım şayet memnunsak halimizden mutluluğumuzun devamı için ihtiyaçtır
örf, adet ve geleneklerini sapıkça oluşturan toplumlarda ihtiyaç olduğu doğrudur. velhasıl evrensel olarak bakarsak dinin ihtiyaç olduğu yalan değildir.
örneğin 6 yaşındaki kızlarla evlenmekte beis görmeyen, oğlan çocuklarını köle olarak alıp ırzına geçen, kız çocuklarını diri diri gömerek kurban eden arap toplumu için islamiyet şüphesiz kurtuluştur.
veya kadınları mal, çocukları cinsel obje olarak gören; homoseksüel veya biseksüel olmamanın garip karşılandığı roma toplumu için hristiyanlık ışıktır.
örnekleri uzatabiliriz, lakin sadede gelirsek; tarihinin hiç bir döneminde cinsel veya ahlaki olarak bozulmamış türk toplumu için, özellikle hristiyan ve islami bakış açısıyla kirlenmemiş; pedofili ve çok eşlilik kültürüne girmemiş türk toplumu için din hakikaten fuzuli bir ritüeldir.
( bireysel sorgulanması gereken: evet ritüeldir; mesela türkler islamiyetten namaz haricinde ne öğrenmişlerdir? peki islamiyet türklerden ne öğrenmiştir? islamiyet mi türkleri yüceltmiştir yoksa türkler mi islamiyeti yüceltmiştir? )
zaten tek tanrıya inanan türkler; hristiyanlık, yahudilik, islamiyet gibi felsefesi olmayan emir/ritüel dinleriyle dejenere olmuş ve kimliğini ciddi anlamda neredeyse kaybetmiştir.
"aşkı tanıdığında, yaratıcıyı da tanırsın." diyen, doğanın içerisinde tanrıya yakın olduğunu beyan eden şaman toplumu avrupada engizisyon mahkemelerinde çarmıha gerilip yakılarak arındırılırken, yavuzdan sonra gelen halifelikle beraber bu topraklarda da hiç hoş karşılanmamıştır.
sonuç?
dalındaki meyvayı kopartmak için ağaca tütün ikram eden bir toplumdan; "din" için adam tehdit eden, din için öldüren, din için ırza geçen, din için her türlü pisliği yapan bir toplum haline geldik. din için siyaset bile yapar olduk.
sülde ruhunu ve tengrinin şefkatini unutup allah ın tehditkar tutumuyla yüzyüze geldik.
toparlayalım; sadede gelelim.
din; dünya üzerindeki sapık ruhlar için iyi insan olmak yolunda bir motivasyon kaynağıdır. zaten "din" mevzusuna baktığınızda hiç düzgün toplumlara gelmez. tanrı kendi kitabında "sapıkları" nasıl ehlileştirdiğini anlatır. sapkınların nasıl yola geldiğini anlatır.
din; sapık insanlar, sapkınlar ve evrimini tamamlamamışlar ihtiyaçtır.
türk toplumu için ise fuzulidir. yani öyleydi. bu kadar etkisinde kalmadan evvel.
bireyleri inançlarına göre sınıflandırmak, buna göre tavır ve davranış şekli oluşturmak ilkel toplumlara göre bir davranıştır. bu sav doğrultusunda, dinin ihtiyaç olması önerisi, günümüzde oldukça gerekli bir duruma işaret eder. zira yakın dönem tarihine bakıldığı zaman, dinsizlik fobisi neticesinde yaftalanmış bir çok insan, zaman zaman şiddete maruz kalmıştır.
şiddete maruz kalmamak için dinin ihtiyaç olması bir gerekliliktir. gerklilik hali ise bu ülkede islamiyet gibi görünmektedir. bu durum avrupa ortaçağında yaşanırdı üstelik...
ve elbette toplumları yönlendirmek, yönetmek ve kabullenme duygularını artırmak için din olgusuna ihtiyaç vardır. bu olgu, yıllardır ve hala, günümüzde bir çok ülkede yönetim/yönlenim şekli olarak kullanılmaktadır.
bu doğrultuda dinin ihtiyaç olduğu yalanı önermesi, gerçek, kullanılabilirlik açısından yanlış bir savunumdur...
insanın içindeki bir şeye inanma iç güdüsünün sosyalleştirilmiş halidir din.
ve inanç da kişiye özeldir.
bunu günümüzde artık açık seçik görebiliyoruz.
ama inanılan yaradan tektir ve ona giden yollar yeryüzündeki insanların sayısı kadardır.
insan denilen varlığın korkuları yüzünden ortaya çıkmış anlamsız inanışların, katliam, soykırım ve daha bir çok vahşetin ortaya çıkmasından sorumlu olan, dünyanın en büyük yalanları! dini ritüellerle insan ırkına en büyük zararı vermiştir vermeye devam etmektedir.
kesinlikle yalan değidir!! asıl yalan olan dinin ihtiyaç oldugu yalanını onaylayan ve söyleyenlerdir..
Din olmadan bir inanç olmadan hiçbirşey yürümez korktugunuz anda bile tek basınıza oldugunuzda birşeylerin sizi koruması gerektigini yalnız olmadıgınızı kesinlikle hisseder herkes işte bu bile bir inancın hayatımızda bu gecici fani dünyada olamsı gerektiginin bir göstergesidir...
