ilgimi çekmiş durumdur. Nedense anlam veremediğim şekilde dini kitaplarda, dini sohbetlerde, genel anlamda dini olan her şeyde sözcük seçimi değişiyor. Normal hayatta Türkçe konuşan kişiler dini konulara gelince arapça sözcük seçmeye gayret ediyor. Açın bir dini kitabı, dini bir hikaye kitabını kesinlikle ilginizi çeker üstelik çoğu sözcüğü anlayamazsınız çünkü arapça kullanılır. Hayır yani Türkçe'sini koysan ne kaybedersin vereceğin dini bilgi emin ol ki eksilmez hem anlatılmak istenen duygu ve düşünce daha iyi yerine ulaşır.
"Âlem, mümkinât nev’indendir. Yani varlık ve yokluğu müsâvidir."
Bu ve bunun gibi bir sürü örnek cümle bulabiliriz.
Bizde tamamen arı bir Türkçe kullanmıyoruz ama en azından yazarken ve konuşurken bu kadarda dilimize uzak sözcükleri seçmiyoruz.
