dini günlerle ya da ibadetlerle bir alakanızın olmadığını bile bile arkadaşlarınızın ısrarla sizde bir umut ışığı gördüğünü düşünerek sürekli denemeler yapması sonucunda takınabileceğiniz tavır.
+hadi gel cumaya gidelim
-sağol kardeş.siz gidin
+hadi gel yaa.ne olacak.kötü bir şey değil ki
-(içimden la havle çekerek) yok siz gidin
+hadi hadi...
-tamam.ama önce bara gidelim.zira ben kafayı bulunca tanrıya daha yakın hissediyorum kendimi.ayık kafayla gelmem oraya.
+tovbe tovbe....hadi biz gidelim arkadaşlar....
yaramazlık yaparak dikkat çekmeye çalışmakla aynı piskolojiyle yapılır. bilerek altını ıslatma ile dini inaçlar konusunda espiri yapmak aynı mantığın ürünüdür.
altını ıslatan çocuk dikkat çekmek istiyordur, ilgiye ihtiyacı vardır ve çaresizdir, kimse ona bakmıyordur. kendisini ezik hisseder ama bir türlü itiraf edemez.
cesur, herkesden farklı ve çok özel olduğunu düşünür. bunu ispatlanın en kısa yoluda bir toplumda kutsal şayılan konularda şakalar yapmakır.
a: merhaba.. biz amatör olarak din ile ilgileniyoruz da . bi ustadan yardım alalım dedik.
hoca: amatör mü? nası amatör?
b: isterseniz ince işlerimizi gösterelim. bunlar nacizane benim yazdığım ayetler.
hoca: la yürüyün gidin töbe töbee.
b: fotokopiyle kutsal kitap da çıkarttık adı: incir bakmak ister misiniz?
hoca: la havle ve la kuvvete illa billa.
a: hah onun yerine lay lay loy loy gibi birşey düşündük.
hoca: yürü la..
(bkz: yiğit özgür)
yine de dini konularda espri yaparken dozajı aşmamak lazımdır.
(bkz: göte girebilir)
alay etmek farklı, espri yapmak farklı şeylerdir. tabi ki dini değerler kutsaldır ve asla küçük düşürülemez, fakat din ile alay etmeden ** çok güzel de espri yapılabilir.
aklıma ilk gelen en dandik örnek:
-taş çalma lan!
+çalmıyorum lan nerden çıkardın , öhöhöhöhöhöhöhöhh *
-yaaa, işte sen misin yalan söyleyen, allah böyle çarpar adamı!
güzel bir olaydır. bokunu çıkarmadıktan sonra. neticede herkesin aklına hz. muhammed in karikatürleri geliyor ama dinle ilgili espri yapmak illa peygamberi suret haline getirmek demek değildir. gerçi oradaki olay mizah değildi başkaydı ama karikatürize edildiği için söylüyorum. ama artık bizde de aşılıyor yavaş yavaş.
espri bir hakaret biçimi değildir.
dolayısıyla ağır bir alay içermediği sürece din üzerine de espri yapılabilmelidir.
din bir tabu değil de hayatın bir parçası olarak düşünüldüğü ölçüde değerini bulacaktır.
toplumda genel olarak kabul gordugu sekliyle asagilayici olmadigi ve de hakaret icermedigi surece gayet normaldir. dinlerin hosgorulu olmasi gereklidir. bir hiristiyan'a isa'nin allah'in oglu olmadigini soylemek ya da bir yahudiye yahudilerin secilmis irk olmadiklarini soylemek de onlar acisindan yaralayici olabilir ama buna katlanmalari lazim. eger bir argumanla geliyorsaniz karsi argumana da hazirlikli olmaniz lazim. karsi argumanlari gunah, kutsallik, yasak vb nedenlerle engellemeye calismak cok mantiksiz ve de adil degil.
eğer bu olay icra edilirken yanınızda nurcular varsa, arkanıza bakmadan kaçmanızı öneririm.
yada en iyisi siz hiç onların yanında böyle şeylere kalkışmayın
her inançta olması gereken hoşgörü ve güleryüzlülüğü müslümanlığa çok görenlerin bir türlü içine sindiremedikleri durumdur.
bu ülke, bu topraklar, bu toplum, Bektaşi fıkralarını, bekri mustafaları ve daha nicelerini tolere edebilmiş bir toplumdur. asık suratlı bir müslümanlığın kimseye yararı yoktur.
