bayram harçlıklarını eğlenceli işler yaparak eritmek isteyen kenar mahalle çocuğu aurası. bu aşk yoğunlaştığında; yani bayram gündüzlerinde her an bir köşeden torpil sesi duyabilir, mahalle bakkallarının zengin olma yolunda olduğunu anlayabilirsiniz.
ayriyeten depreşen bu aşk sonucunda yollarda onlarca patlamış salyangoz ve pet şişe gözlemlenebilir.
eski bayramlara özgü bir aşktır artık. yani halen var mıdır bilmiyorum; illa ki vardır ama, eskisi gibi olmasa gerek.
biz seksenli yılların başında doğanlar için karşı konulamaz bir aşktı özellikle.
çoçukluğumda benimde her bayram yaptığım saçma eğlence. o zamanlar öyle gelmiyordu tabi el öpüp kazanılan bütün harçlığı abuk şeylere yatırma merakı vardı. ta ki o torpil bir arkadaşımızı çok ciddi bir şekilde yaralayıncaya kadar o korku ile bir daha torpile, çatapata kızkaçıran son verdim.
