din ihtiyaç duyulan bir araç değil bir olgudur. dinin ihtiyaç olması için onun kullanılan bir şey olması gerekirdi ama olgu olduğu için yaşanmış ve yaşanan bir şeydir.
"inanca ihtiyaç yoktur" deseydin belki o zaman ezberci bir kemalist olduğunu bu kadar belli etmezdin beybi. bys.
ateist olmama ragmen karsi ciktigim onermedir. din olgusu bir veya daha fazla tanriya tapinma durumudur. caglar boyu insanlar mantiksal acidan aciklayamadigi olaylari dine dayandirmislardir,boylece de vicdanlarini rahatlatmislardir. en basitinden antik yunan kulturunden ornek verecek olursak (ki cok tanrili bir dini yapiya sahipdirler) ; her turlu fiziksel olgunun bir tanrisi vardir, tarimdan tutunda sexe kadar. gunumuzde tum dinler tek tanrili olsada hepsinin kokeni mitolojidir. (bu gorusume karsi cikanlar olabilir saygi duyarim.) insanin yaratilisina bakacak olursak; kuran da soyle der: "biz insani alak(kil, camur)tan yarattik." gelin bir de yunan mitolojisine bakalim. insanin yaratilis mitosu incelendiginde zeusun ilk insan'i kilden yarrattigi gorulmektedir. lafi fazla uzatmadan sonuca baglamak gerekirse,hangi cagda olursa olsun din bir ihtiyactir ve oyle kalacaktir. insanlar sonsuza kadar mantik disi seyleri din ile aciklamaya devam edecektir, bilim ne kadar ilerlerse ilerlesin...
vicdanı duyguları olan, insani değerlere sahip kişilerin dine ihtiyacı yoktur. dinin şart koştuğu herşey egoları bastırmaya yöneliktir. bir insana yardım etmek için zekata ihtiyaç yoktur. lakin birçok dürzünün göt korkusuna ihtiyacı vardır bunu yapması için. vicdani duygulardan mahrum 5 para etmezdir halbuki. sadece tek bir örnekti bu.
Her ne kadar inanmasam da, aslında vardır. insanları bir arada tutmak için gereklidir. insanın bir vicdanı vardır ve kendine bazı şeylerde hakim olur ama bazı durumlarda dinin el atması gereklidir olaya. insana demelidir bunu yaparsan dünyada bu zararın olur şunu kaybedersin, diğer dünyada cezasını çekersin gibisinden.
Dünya inanan ve inanmayanlarla güzel.
kişiye göre değişen hededir. kimi ihtiyaç duyar, kiminin umrunda olmaz...
da amk ne sik yemeye inananı inanmayana saldırır, inanmayanı inananla alay eder falan.
sevgili inanan; cehenennemde inanmayanın günahını sen çekmeyeceksin.
sevgili inanmayan; caminin minaresi, kilisenin çanı, hahamın cübbesi götüne mi giriyo sanane amk?
insanları bi özgür bırakın, bi uğraşmayın yahu.
dine gerek yoktur. kurallara da. sadece inanmak isteyen inanir. inanmanin ismi yada mezhebi yoktur, gonulden inanana. ister allah deyin, ister tanri isterseniz 'o' deyin, o'nun kendini tanitma gibi bir derdi olamaz. gokten kitap indirip, insanlara cenneti, tuccar gibi 2 namazla kiralayacak kadar basit degil. o cozulemez. o dogadir, doganin isleyisidir. taslarla dosenmis yolun ortasindan kendiliginden cikan papatya gibidir.
din insanlarin uydurdugu, caresizlerin kendini avuttugu, dunyada haksizliga ugramis zavallilarin guvencesidir. fakat yaratici guc, kendini ne kanitlamak zorunda ne de kendini kitaplarla anlatip egoist gorunme derdindedir.
