statik öğretiler yüzünden, beynin doğası olan diyalektiklikten uzaklaşmış, bunun neticesinde nöron geçişini sağlayan sinirlerin pas tutması sonucunda oluşan akıldır.
kişi eğer yazarsa semptomları şunlardır :
allah var,
allah ne güzel bir şey lan,
hz, şıh, türban, laik kadın orospu, okuyan kız orospu, dışarı çıkan kız orospu, erkek arkadaşı olan kız plus plus orospu, namaz, abdest gibi kelimelerle başlık açıp yine aynı kelimelerle entry girmeye bayılırlar.
aklımızın sınırının olduğu doğrudur da, din buna bir sınır koymaz.
din insana sınırlarını bildirir. sınırların (her türlü) zorlanması insanı sadece felakete götürür.
"mesela insanın bir nefes sınırı vardır bunu zorlarsanız boğulursunuz gibi." yes.
(bkz: yeter artık dedirten başlıklar)
nasıl bir ülke oldu burası ya.Adamlar sanki hristiyan gibi sürekli dini bütün yaşayan insanlara yobaz gözü ile bakıp onları nasıl ibadetlerinden alı koyarız diye düşünüyorlar.Sanane ulan akılları sınırlıysa da kendilerine nedir yani sürekli bir saldırı sürekli bir saldırı.Ülke nerelere gidiyor.Atatürk'ün ülkeyi bıraktığı nesillere bak.
kitap düşün dedikçe düşünme eyleminden nedenini anlamadığım şekilde uzaklaşıp olaylara ve kişilere putlara taparcasına tapan ve bu yüzden kitapla çelişen bazı kesim için doğru önermedir.
inanmamayı algılamamaları çok tuhaf. dinden çıkıp sağa sapınca orada hayat ve hayata dair tüm kurallar darmadağın oluyor sanıyorlar. acayip. dini inancı olmayan herkesi yoldan sapmış, kahretmiş, kafası karışık, mutsuz insanlar sanmaları da acayip. idrağı nasıl kitlemişlerse, almıyor yazık.
her dini konuşmada sorgulamaktan kaçan hatta sorgulamayı bile günah sayan zihniyetin ürünüdür. sonuçta aslında bir bakıma allahın verdiği akıla ihanettir, kendine ihanettir.
edit: bazıları bunun dindar insanların sınırlı akılları olduğundan bahsediliyormuş gibi algılayarak algıladıkları şeyi kanıtlamışlar. ancak konu dindarların kullandığı sınırlı akıl klişesidir.
