ille bir mukayese yapmak gerekse idi, puta tapmanın bile allah a tapmaktan iyi olması hakkını saklı tutarak denebilir ki, kabaca bir bütün olarak organize ve kurumlaşmış bir dine inanan kesimlerin genel tepki veriş biçimleri düşünüldüğünde putperestlerle aralarında gözlemlenen -daha doğrusu gözlemlenemeyen- farksızlıktır. en azından islam hikayelerinden biz bunu böyle anlıyoruz.
ne diyordu putperestler?:"muhammed bizim taptıklarımıza tapmıyor"...
ne diyordu muhammed? "hiç elinizle yaptığınız putlarınızı allah'la kıyaslayabilir misiniz, siz o'na tapın?" özetle, her ikisi de birbiriyle tapma yarışı içinde. sanki muhammed kendi kafasından uydurduğu allah'ı, diğerlerinin kendi kafalarında şekillendirdiği putlara kıyasla daha çok ispatlamış gibi, bir de "delil" soruyordu: insaf be! iyi de, ne bu allah ne de putlar ağaçlarda yetişmiyor; sonuçta hepsini insan uyduruyor. adama sormazlar mı "o zaman senin delillerin nerde?" diye... bu nasıl bir pişkinliktir, nasıl bir göz boyamadır, ve nasıl olur da bu kadar insan bunu yutmaktadır, akıl sır alacak iş değil.
bir de üstüne, her neye inaniyorsa inansın, din sahiplerinin kendilerini sanki "normaller-miş" gibi pazarlamak için inanmayanlara yönelttiği o muazzam mantık yürütme gelir: "siz de allah'ın olmadığına inanıyorsunuz; siz de farklı değilsiniz". yani diyor ki "siz inanmamaya inanıyorsunuz"... adam hiç bir masala inanmıyor, ne put, ne allah, ne zeus, ne superman, ne de batman; daha ne yapsın? böyle şeylere inansa hiç adı "inançsiz" olur muydu? hiç sizden farklı olur muydu? sizin gibi putpereste allah'ı dayattığını gördün mü? allah'a inanana gidip "yok buna inan" dedigini duydun mu?
"peki neye inanacağız o zaman?" diye bir de var oluşunun cevabını, reçetesini almaya çalışırlar senden. neye inanırsan inan; senin aklın ve vucudun boş inanç gazı ile çalışıyorsa ben sana ne yapabilirim? ancak "ben putperestlerden farklıyım" dersen haklı olarak sana gülerim...
