Bir türlü anlayamadığım şey bu.
Adamlarda sürekli bi hayatı seven, eğlenmesini bilen, hakkını hukukunu kollayan adamlara karşı öfke ve kötüleme huyu var. O zihniyetine bakmadan Bütün dünyanın, kendisini memnun etmek için davranış ve yaşayış içinde olmasını bekliyor.
Kadın delisi olup kadını şeytan olarak görme huyları da var. Sokakta gözüyle yer ama evde televizyonda güzel kadın görünce evin bereketi kaçıyor diye kanal değiştirirler. Bunlar yaşanan şeyler arkadaşlar.
Bütün bu öfke ve memnuniyetsizliğin altında kabullenilmiş bir yenilgi mi var acaba? Yahut bu tipleri dindarlığa iten sebepler arasında bir değer tarafından tutunma sahiplenilme içgüdüsü mü var?
Acaba kınadığı hayatı ve çevreyi soluma fırsatı olsa bakış açısı hâlâ aynı olabilir miydi?
