Sonuçta kader, her şey Allahtan değil mi? Bırakınız (canlarını) emanet etsinler, bırakınız ölsünler. en azından müdahale edemediği vakit ölümüne sebep olduğu kişinin başında bir iki ayet okur, nurla, ışıkla uğurlar hastasını...
düşünüp sorgulamanı sağlayan organın olan beyninin vücudundaki en korunaklı organ olduğunu görmüş ve bunu tesadüf olarak açıklarsam insanlar bana götüyle güler diye düşünen doktordur...
her cahil ateistin ağzına sakız ettiği 'düşünme, sorgulama' eylemlerini yer daim yapan doktordur. Bu öküzlerden biri de cıkıp 'şunu şunu sorgulamıyorsunuz' demez, bunun yerine boş boş konuşup dururlar. Ulan yüzdeki elli tane kasın adını, işlevini, morfolojisini, fizyolojisini, histolojisini, biyokimyasını biliyorum ama diğer taraftan yüzündeki kasları sadece mal mal sırıtmak için kullanan cahillerin pişkin eleştirilerine muhatab oluyorum iyi mi!? Bir organizma hangi biyokimyasal yollarla 'yaşam' denilen reaksiyonlar cümbüşünü devam ettirir az-çok haberdarım, proton gradienti teorisiymiş, karboksilazmış, mikrotübülmüş bilmem neymiş gibi bir çok bileşeni bir arada düşünüp 'ya hu ben bu eli, ayağı, gözü, kulağı kullanıyorum ama bunların işlevleri hangi prensipler üzerinden yürüyor' diye sık sık kafa yoruyorum, ama allah'ın ezik liselileri eline klavyeyi alıp 'sorgulamıyor' diye eleştiriyor beni. Sada kekesi, yok bili jini yok trolliyanisi nerede ateistçilik oynayan liseli bebe varsa bize laf sokma derdinde. hani şöyle sağlam bir konuyla gelseler de bilim konuşsa ama nerdee. Anca laf atıp kaçarlar. Bıkmazlar da g.t olmaktan.
doğru dindarlıktan kimseye zarar gelmez. doktorun da ate olan birisi gibi inançlı ve dindar olma hakkı elbette vardır. ama dindarlığı, salt perilere ve cinlere inanmak olarak algılamak ya da suistimal edilen din'in belirli kalıplara ve ritüellere hapsedilmesinden dolayı, doğrusunun bu olduğunu sanmak da gaflettir. din'i yaşadığımız hayat ve bir vicdan işi olarak, kitabı ve peygamberi de yaşam klavuzu olarak görürsek aklımızla ve mantığımızla iyi ve kötüyü eleyebilir hurafelerden uzak ve ileri görüşlü yaşabiliriz.
dinci olmadıktan sonra korkmayın ne olursa olsun bir şeye inanan birisinin vicdan ve adelet konusunda belirli ilkeleri vardır.
aşırı dinci ise hastalarının işi zordur. namaz vakitlerinde hasta bakmaz. hele cuma'ya denk gelen bir ameliyat düşünün; tam ortasında ben cumaya gidip geleceğim der ise, hastanın vay haline. ama normal bir müslüman ise, önce insanlık diyor ise, sorun yoktur. aksine bir çoğuna göre Allah korkusu olduğundan daha vicdanlı olacaktır.
