inancı tam olan insanının yaşamayacağı korkudur. din, öyle ya da böyle bir ihtiyaçtır. kişi ister tanrının olduğuna inansın isterse de olmadığına inansın eğer böyle bir korku duyuyorsa, inandığı şeye tam anlamıyla inanmıyor demektir. eğer olduğuna ya da olmadığına tam anlamıyla inanmıyorsanız, inancı zayıf olan insanın bu tarz korkularının olması kaçınılmazdır.
ama bir gerçek var ki o da inanmak, hiç inanmamaktan daha iyidir. ya varsa diye düşünmeli yardıcının varlığına inanmayan insan.
böyle bir korkuya yer yok hiçbir zaman gerçekten inanan gönüllerde...korkmamak için sığınmaz mıyız inanıp da sevdiklerimize? yüce allah şah damarımızdan yakın bizlere ve biz de yerden bitmedik nihayetinde...bizi bir yaradan var inanmayanlar bile ateist olanlar bile,doğduklarında biliyorlardı bunu...unutturan her ne ise hatırlamaları temennisi ile;çünkü allah'ın rahmeti boldur lakin adildir de son dakika da inanmak ne kadarını kurtarır bilinmez; ektiklerinin biçtiklerini.
dünyayı ve hiç bir sike yaramayan alkolü bu kadar ciddiye alan kişilerin söylemi. peki ateistlerin içindeki(eğer o korku varsa) "ya tanrı varsa korkusu" ne olacak? bu tanrı kabul etmeseniz de var kardeşim, diyelim sizin dediğiniz çıktı en kötü ben efendi efendi yaşamış olurum, alkolün tadını almışım bırakmış biri olarak, zina-fuhuş denen pisliklere daha bulaşmadan, kumar denen illete bulaşmadan, paşa paşa cıgaramı içerek, egolarımın aşırıya kaçma isteklerini frenleyerek efendi biri olarak, en azından kendi istediğim gibi mutlu olarak. kısaca ben en ufak ayrıntıyı atlayıp boşuna inandıysam kaybım olmaz (en azından şahsım adına) ama siz en ufak bir ayrıntıyı gözden kaçııp boşuna inanmadıysanız siki tuttunuz olum haberiniz ola.
varlığından emin olduğu için böyle bir korkusu yoktur, diyelim ki allah yok inancından dolayı gerçek bir müslümanın olması gerektiği gibi yaşamaya çalışmış birisi öldüğü zaman hiçbirşey kaybetmez,ancak allah varsa (ki vardır) inançsız birisi ölüp tekrar dirildiğinde bu dünyadA yaptıkları için nasıl hesapo verecek?
hem ateistlerin hem müslümanların sıçtığı noktadır.
olaya müslümanların açısından bakalım. adam herşeyden uzak yaşadı. günah işlemedi ve güzel amellerde bulundu. öldüğü zaman da gördü ki* tanrı diye bir şey yok. bu adamın kaybedeceği şey sadece dünyevi zevklerden yeterince yararlanamamış olmasıdır. bunun dışında gerçekten kaybedeceği hiçbir şey yok.
ateistlerin gözünden bakalım. adam içinden geldiği gibi özgürce yaşadı. her türlü zevki tattı ve ölünce karşısında tanrıyı buldu. bu tanrı da müslümanların tabir ettiği gibi bir tanrıysa* ve sırf kendisine tapmadı diye cehenneme atıp yakacak kadar ego düşkünüyse bu adamın da tapmaması iyi olmuştur. en azından onurlu bir duruş sergilemiştir.
kısacası her ihtimalde de alan memnun satan memnundur. şimdi toz olun.
Var olan bir şeyin yok olma ihtimali yoktur. var olan şey kesindir, mutlaktır. Var olan bir şey yok olamaz. Ama yok olduğu söylenilen bir şeyin var olma ihtimali her zaman vardır. Yok olduğuna inanıyordur; çünkü görmemiştir, o şeyin varlığına kanıt olan şeylere rastlamamıştır ya da inanmak istemiyordur. Eğer bir vakit sonra o şeyi görür, onun varlığına ait delillere rastlar ya da kanaat getirirse o şey de o kişi için "var" olmuş olur. Bunun yanında, bir kişinin bir şeyi veya olayı ben gördüm demesi, 99 kişinin hayır biz görmedik demesinden üstündür. diğer 99 kişinin sözüne itibar edilmez. 99 kişinin de sözü hükümsüz kalır. Bir kişinin gördüm demesi o şeyin veya olayın vuku bulduğunu ispat eder. Bundan mütevellit VAR olduğuna inandığı bir şeyin yokluğu düşüncesi bir kişiye herhangi bir korku veya vesvese veremez. Böyle bir şey hükümsüzdür. Hasılı; inananların dini inanç ve kanaatlerini suçlayıp kınamaya çalışan birinin, "var ve yok" kavramları üzerinden, baştan kaybedecek olduğunu söyleyen başlıktır.
ateistin tanrı varsa korkusundan daha az iç kemirtir. zira dinci dediğimiz her kimse inandığı dinin şartlarını yerine getiyorsa bir nevi kendini sağlama almış gibidir. "allah varsa da yoksa da ben namazımı kılayım da." demeye benzer ama bu kendini sağlama almak. *
siz yolda bir kese altın bulsanız ve bunun sahibi olmayacağına kendinizi inandırsanız bile o kuşku sizi yer bitirir. ama siz bunun bir sahibi olobileceğine inanırsanız bu sizi korku sahibi yapmaz. üstelik kendinizi de korumuş olursunuz.
içinde ya tanrı yoksa ( ki tanrı değil allah) korkusu olan adam zaten dinci yada dindar hatta imanlı kabul edilmez. iman etmek allah a kayıtsız şartsız inanmaktır. şüphe varsa iman yoktur evladım. o yüzden kendini inançlı zanneden adam demek doğru olur ki onun da cehennemin dibine kadar yolu var beni bağlamaz.
yoktur. sizin o dar görüşünüze göre kaybedecek olan kim ki? ama ya varsa(şüphesiz var), asıl siz ne yapacaksınız? eksilemeden önce bir düşünün. hatta bize mesaj da atın ki bilelim, çok merak ediyoruz çünkü.
