öncelikle başlığın iğrençliğinin farkındayım ama durumu en iyi böyle açıklayabilirim galiba. bugün mehmet pişkin'in intiharı ile ilgili yorumları okurken bir kez daha karşılaştığım durumdur bu. "şarap içiyomuş,
allah'a inanmıyomuş, zina yapıyomuş bi de kendini öldürmüş yancak cayır cayır, pis." gibi insanlıktan da (benim gördüğüm) müslümanlıktan da nasibini
almamış insanların, kendilerinin isteyip de yaşayamadığı hayatı yaşayan insanlara yönelik nefret söylemidir. muhtemelen intihar kısmı hariç. bu sadece küçük bir örnek ama bunu yazan insanın tipi gözünüzün önüne gelmiyor mu? dil dışarıda, salyalarını akıta akıta yorum yazıyor adam/kadın. bu acınası insanlar bütün hayatlarını kısıtlayarak yaşayıp, öyle
yaşamayan insanların türlü türlü işkencelerle dolu sonsuz bir hayata mahkum edilirken kendilerinin sırça köşklerde, hurilerle/nurilerle oynaşacaklarını düşünüp bunun hayaliyle yaşıyorlar. ölümden sonraki hayata
inanma değil bu, içleri kinle ve kıskançlıkla dolmuş insanların sadist tarafı bence. nasıl bir kafa yapısı anlamadım.
önemli not: başlıkta dinci dedim 'müslüman' değil.
