var böyle bir şey. olmasa adam onların varlığından bu derece hayrete düşüp te dakika başı başlık açmaz.
sanıyorsunuz ki ateistlerden nefret ediyorlar ama; değil. adam hayret ediyor; nasıl olur da kendisinin girdiği tornadan bir başkası sapasağlam kurtulmuş; kendisinin efendice itaat ettiği, çocukluğundan bu yana mutlak bildiği kuralları ve doğruları reddedilebiliyor? dalga geçmeye çalışıyor, çarpıtmaya çalışıyor, küçümsemeye çalışıyor, yine de alttan alta hayran oluyor; kendisinin başka türlüsü olmaz zannettiği, yokluğunda insanların çıldıracağını ya da sapıklaşacağını zannettiği o teslimiyet dünyası olmadan da insanların normal yaşamını sürdürebileceğini görüp kendi aklını ve vicdanını kışkırtmaya çalışıyor ama; boşuna.
ateizm varılacak bir üst nokta olmadığı için böyle bir durumdan bahsetmek imkansızdır. dindar olmayan müslümanların bile ateistlere karşı geliştirdiği kimi nefret veya en azından tahammülsüzlük içeren söylemler, herhangi bir hayranlıktan çok, çoğunluğun farklı olan azınlığa karşı duyduğu korkuyla, paranoyak psikolojiyle ("bu ateistler iktidara gelse bütün camileri kapatır", "kürtler ülkeyi bölecek", "ermeniler de hak isterse bütün azınlıklara hak vermek zorunda kalırız") ilişkilendirilebilir ancak, ki fransa, abd gibi köklü demokratik ülkelerde bile farklı olana karşı tahammülsüzlük varken sözde "sınıfsızlık, imtiyazsızlık, kaynaşmış"lık kültürüyle yoğurulmuş bir milletten çıkan bireyin farklı olana "gıcık olması"nı başka etkenlerle açıklamak mümkün değil. bu tahammülsüzlük, bu "bütünü bozan muzırlar"ı def etmelik olarak görmecilik herkeste farklı şekillenmiştir, türkler ermenilere, sünniler alevilere, bazı müslümanlar ateistlere karşı tahammülsüzlük göstermektedir. aynı şekilde azınlığın da her zaman çoğunluğa tahammülü olmayabilir. bilimin ışığıyla pırıl pırıl aydınlandığı için kendisine dine inananlara karşı saldırganca yaklaşma hakkı tanıyanlar yok mu? yalan söylemeyelim, var. fakat kabul edersek ateistlere karşı hoşgörüsüzlük daha yaygın. evet, ama bazı pırıl pırıl ateist arkadaşlarımızın sandığı gibi bu din mensuplarının gece yatarken "ah keşke ben de bilime karşı hurafelerin yanında olmasaydım ama çok korkuyorum ya cehenneme gidersem?" şeklindeki yarı bilinçli - yarı bilinçsiz sayıklamalarından değil, bahsedilen farklı olana karşıtlık psikolojisinden kaynaklanıyor.
mamafih "marjinal olacağım diye ateist takılıyor" misali sürü söylemlerine maruz kalan, bu yüzden yakınan bir ateist bir gün gelir de "kürtler de rahat duramıyor, türkiye türklerindedir, lamı cimi yok arkadaş." kabilinden bir muhabbetle yanınıza yaklaşırsa ondan hemen uzaklaşın.
mükemmel bir tespit. seçici algılamanın en güzel örneği. şu sözlükte gün boyunca açılmış başlıklara bir bakalım. ateistler hakkında mı daha çok dindarlar hakkında mı daha çok başlık var görelim. bana göre sanki daha çok ateistlerin bir dindar hayranlığı var gibi geliyor. bütün yazarlığı sadece dinlere saldırmak olan bir sürü yazar var, başka bir şey yazmıyorlar, isimleri herkesin aklına hemen gelecektir.
tam aksine ateistleri gördükçe daha çok dinime bağlanıyorum.
halan hiçbir şeyin yoktan varolamayacağını böylesine kusursuz ve düzgün işleyen evrenin kendi kendine oluşturğunu mu iddia ediyorsunuz?
allahı göremezsiniz dini elle tutamazsınız. çünkü bu sevgi gibi metafizksel bir şeydir.
siz sevgiyi somut olarak görebilip elinizle tutabiliyor musunuz?
hayranlık demeyelimde, bir çekindikleri doğru. hristiyanlık, 2000 yıl sürdü. islamiyetin de kaldı 600 yılı. nasıl ki çocuklar büyüdüklerinde artık masala ihtiyaç duymuyor. insanlıkta böyle bir gelişim yaşayacak. çok eminim nedense bundan.
