insanlar bu yüzden yaşayamıyor işte hep bir amacı yönelik işler yapıyorlar. ama bunu kendileri bile görmüyor. bir amaç aRIYORSANIZ bu yaşamaktır. diğer bütün amaç dedikleriniz bunun etrafında şekillenir. herkesin amacı farklı zaten inanan için de bu böyle bir amaç vardır din, onun etrafında da başka amaçlar. inanmayan içinde başka temel bir amaç ve onunla şekillenen amaçlar.
kuran'da "biz insanları ve cinleri yalnızca bize ibadet etsinler diye yarattık" denir. işte hayatın amacı!.. ne o birilerini tatmin etmedi galiba?
öyle değil mi? inandıklarını iddia ederler ama inançlarına göre amaç apaçık ortada olduğu halde mal mülk peşinde koşar, yapmadıkları şerefsizliği bırakmazlar. madem allah insanları ibadet etsinler diye yaratmış, doyacak kadar kazan, sonra komple ibadet et!
inandığını iddia edip, inandıklarının tam tersini yapmak, yediği haltlara üstelik dini kullanarak kılıf bulmak inançlıların alamet-i farikasıdır vesselam!... böyle inanacağına inanma daha iyi. en azından iki yüzlü olmaktan kurtulursun.
--spoiler--
gerçekten hepimiz yok olup gidecek miyiz yani ? kaybettiğimiz, arkasından ağladığımız ve kavuşacağımızı düşünerek yokluğuna dayanabildiğimiz insanları hiç göremeyecek miyiz yani ?
--spoiler--
insan türü olarak bu düşünceler sadece sende değil 10binlerce yıldır dünya üzerinde yaşam süren gelişen insanlarda da vardı ve onlar da yanındakileri seviyordu, duyguları vardı ve bir amaç arıyordu çünkü soru sorabiliyordu.
Bu noktada, cennet bu arzularını doyurmak için, cehennem ise istediğin kalıba girmemekte direten insanları durdurmak için uydurduğun bir unsur...
Yaşamın amacı soru sormak ve cevap aramaktır çünkü yapabiliyoruz ve sorular asla bitmeyecektir.
doğmadan önce nerede olduğunu, amacının ne olduğunu hatırlamayanların, kendi muhteşem(!), yok olması düşünülemez(!) varlığı olmadan 13,5 milyar yılın nasıl geçtiğini dert etmeyenlerin öte dünyayı, millet malı götürür, yer, içer, sıçar, eğlenirken, kredi kartı taksitleriyle, makarnaya talim yemekleriyle, patronun itmesi kakmasıyla, şuna buna boyun eğerek bir hayat yaşadığını sananların o pek mühim(!) hayatlarının amacını dert etmeleri pek acınası bir bilinç eksikliği türüdür...
insan için bu dünya ne cennete açılan bir kapı ne de cehennemde giden yoldur.islami olarak ifade etmek gerekirse burası imtihan dünyası değildir.dünyada nasıl fizik kimya kanunları varsa aynı şekilde sosyoloji kanunlarda vardır.hakikaten zina yaparsanız fakirleşirsiniz,hakikaten çalarsanız çıkar,hakikaten malzumun ahı kalmaz.çünki zina etmek için para harcarsınız daha kötüsü para kazanmak için gerekli olan zamanıda o kişi ile geçireceğiniz için para x2 olur.evet çalarsanız çıkar çünkü yakalanırsınız gelir kesilir,harcama aynı kalınca çıkar o para.bunlar üzerinde düşünmemiz gereken konulardır.imtihan için değilse neden dünyadayız ? ruhumuz allahtandır ve ölümsüzdür Allahtan gelmiştir,allaha dönecektir.sadece boyutlar arasında deneyim geçirmektedir.o yüzden buradayız o yüzden bilmem ne zaman farklı bir yerde farklı bir meşgale içinde olacağız.
Din eğer bu konuda bir rahatlama sağlıyorsa bu gerçeklik değildir, sadece senin olmasını çok arzuladığın ve bu zorlamanın neticesinde kendine inandırdığın bir unsurdur.
insan görmediği bir şeye yüzde yüz inanmaz. Aslında tanrı düşüncesi yüzde 99,9'luk bir düşüncedir inananlarca.
Anlam kaygısı o eksiği kapatır sadece.
insanın dini, ideolojisi hatta tuttuğu takım bile rüzgarda savrulmasına engel olan bir tutanaktır.
Sorgulamak bu tutanağı bırakıp daha sağlamını aramayı gerektirir.
benim gibi gerçekten ibadetlerini yerine getiren bir müslümanın aklına takılan sorudur.
bakın ben trollük yapmıyorum veya da islamı savunmuyorum. yeri geliyor islamı öyle bir sorguluyorum ki ateist sanırsınız. bazen sadece rahatlamak için namaz kılarım.
ciddiyim ben bu konuda. peki din olmazsa bizim hayatımızın amacı nedir ? gerçekten hepimiz yok olup gidecek miyiz yani ? kaybettiğimiz, arkasından ağladığımız ve kavuşacağımızı düşünerek yokluğuna dayanabildiğimiz insanları hiç göremeyecek miyiz yani ?
