günümüz yazarlarının bir çoğunun uyguladığı politikadır.
kendilerini ateist, faşist ya da komünist olarak adlandıran bu kişiler varlıklarını belli etmeye çalışmak için sürekli bir çaba sarfetmektedirler. çok açık ki bu kişilerin çocukluğu ya da gençliği hep arka planda kalarak geçmiştir. kendilerine söz hakkı verildiğinde de bu tarz hareketleri göze batmak, ilgi çekmek için kullanırlar. kendilerine üzüldüğümü belirtip, gelecek olan eksilere kendimi hazırlamış bulunmaktayım. saygılarımla.