bu iki kavram zaten insanlara birbirinden ayrılmaz bir bütün olarak empoze edildi ve ediliyor. bu kavramları birbirinden ayırmayı ilk önce yönetilenler sonra da yönetenlerin fark etmesi veya ettirilmesi gerekiyor. yoksa sürüyü otlatacak çoban çok bulunur şu anda Türkiye de olduğu gibi.
yönetimi sağlamlaştırmak, tam anlamıyla güç elde edebilmek için bir araya gelmiş iki kavramdır, arkadaştır.
geçmişten bugüne baktığımızda din, her zaman iktidarın en yakın arkadaşı olmuştur. örneğin geçmiş yıllarda iktidara gelen yöneticiler, ben gücümü tanrıdan alıyorum, tanrının yeryüzündeki gölgesiyim şeklinde insanlara dayatma yapmış, tüm hareketlerini meşrulaştırmış ve karşı konulmaz bir düzeyde güç elde etmişlerdir. burada bir soru sormamız gerekiyor, geçmiş yıllarda insanların ilişkileri henüz tam anlamıyla gelişmemişken, insanların bilgi kaynakları kıtken bunların yaşanması normaldir, tamam. ama bugün tüm dünya değişmişken, hala dinin iktidarın merdiveni veya sırtını yasladığı duvar olması ilginç değil midir? ve bunun nedeni nedir?
bunun nedenleri üstüne birçok yorum yapılabilir ancak benim naçizane yorumum şudur: insanların mükafatlandırılma beklentisiyle bir dine ve ideolojiye aynı anda körü körüne bağlanması. dünya tarihinde birçok ideoloji olmuştur, ilk medeniyetlerin kurulması aşamasını elediğimizde, yerleşik hayata baktığımızda insanları bir arada tutan şey tamamen dindir. iktidar gücünü tamamen dinden almaya başlamıştır. peki bugünlere baktığımızda, insanlar neden hala dini ve yakın bulduğu ideolojileri birleştirirler? hala insanların zihninde bir temsil durumu oluşmaktadır. bugün türkiye'den başlayıp ortadoğu ülkelerine baktığımızda bağlı olunan iktidarın halkın gözünde dini temsil etmesi bunda en büyük etkendir. insanlar bu denli dinlerine gösteriş amacıyla inandıkları için, ulu orta dini söylemler yapan ve elinde güç bulunan insanların peşinden giderler. bu bir cemaat lideri olabilir, bir tarikat lideri olabilir, iktidar olabilir. keşke insanlar belli erdemlere sahip olsalar ve kendi içinde yaşadığı, yaşaması gereken şeyleri dışa vuran ve bunu çıkar amacı olarak kullanan ölümlü tanrıların peşinden gitmeseler.
