bir anlamda doğrudur. birbirlerini hem çekerler hem iterler, birbirlerinden kurtulmaları olanaksızdır. aradaki boşluğa felsefe anlam katar. aslında felsefe biraz da bunun için vardır.
yanlıştır.din diye bir şey olmadığından kutpuda olamaz hadi var diyelim bilimle nasıl bır bağlantısı varmış bir görelim ; din dünyanın düz olduğunu,güneşin dünyanın çevresinde döndüğünü,adamın tekinin aya elif yazıp ikiye böldüğünü,çamurdan meydana geldiğimizi derken şimdi kalkıp la olum dinle bilim ayrılamaz derse ben ne diyim.
akıl ve kalp de iki kutup gibi görünür, fakat biri olmadan diğer bir işe yaramaz. din ve bilim i iki kutba ayıran zihniyette zaten allah yeryüzünü yaratmış ve hiçbir şeye karışmadan köşesine kurulmuş der.(tabiri caizse)
zeka ve kafa da tek kutup gibi görünür fakat bazen ikisi bir arada bulunmuyor.
aklına şaşayım!
37 - Gece de onlara bir delildir. Biz ondan gündüzü soyar çıkarırız, bir de bakarlar ki karanlığa dalmışlar.
38 - Güneş de bir delildir ki kendi yolunda akıp gidiyor. işte bu çok güçlü ve her şeyi bilen Allah'ın takdiridir.
39 - Ay'a gelince, ona menziller tayin ettik. Nihayet o eski hurma salkımının çöpü gibi (yay haline) dönmüştür.
40 - Ne güneşin aya çatması yaraşır, ne de gece gündüzü geçebilir; onların her biri kendi yörüngesinde yüzerler.
Yanlış önermedir. sadece yasin suresi'nin bu ayetlerine bakacak olursak, uzayda gezegenlerin olduğunu ve onların bir yörüngede hareket ettikleri, dünya'nın güneş etrafında döndüğü, ay'ın da dünya'nın etrafında döndüğünü görmekteyiz. kuran 1400 yıl önce söylüyor bunları. bilim ise 400.
