sonuçta benim de kıçım var ben de tespit yapabilirim. ve tespitim odur ki , dini, dinin getirdiklerini tartışmak son derece saçmadır.
neden mi ?
inanan zaten kalpten inanmıştır artık hangi dine mensup ise. zaten dinlerin temeli kalpten, koşulsuz şartsız inanmaya dayanır. böylesine inanmış bir insana, dini hakkında herhangi olumsuz bir şey söylemenin mantığı var mıdır?
inanmayanın tartışması ise bana ve kıçıma göre iki kere saçmadır. inanmadığın, yok saydığın bir şeyin neyini tartışırsın. olmayan bir şeyi çürütmenin mantığı nedir?
daha çok dindar birisiyle tartışırken kendinden haberdar ettirir bu saçmalık.. tartışmadan kastım da burada görülenler gibi ''ateistlerin donlarının pis olması'', ''dincilerin hepsinin pedofili mağduru olması'' gibi salak insanların salakça konu başlıklarıyla yapılanlardan değil.. ancak dinlerden herhangi birine inanan (hatta sadece teist olması bile yeterli oluyor bazen), bir adamla mantık ve hoş görü sınırlarında yapılabilecek bir tartışma bile manasızlaşabiliyor..
çünkü genelde konu akışının özeti şu şekle bürünmekte:
- dini ya da allah'ı niye sorgulamıyorsun?
+ çünkü kur'an'da -sorgulama- diyor..
bu düşünce sistemine verilebilecek bir cevap yok..
ben dindar sayılabilecek son derece zeki insanlarla tanıştım.. ve artık bu konunun tartışılmasındaki bileşenlerden biri olan zeka faktörünün, alt sıralarda geldiğini gözlemledim.. ortada benim asla anlamadığım ve anlayamayacağım bir güven ve inanç duygusu var.. körü körüne.. bende yok bu inanç.. ben kafamda bazı şeyleri sorguladım, analiz ettim ve bunlardan çıkardığım sonuçlarla inanç-mantık oranımı yapılandırdım..
ölünce dinibütün ve zeki kardeşlerimle kimin haklı olduğunu göreceğiz artık.. dinibütün ve zeki olmayan kardeşlerim ise (mesela bu entrynin ilk cümlesini okuyup ''oha kutsalımıza küfretmiş..'' diye atlayanlar) beni pek ilgilendirmiyorlar.. ama zeki olmamak da bir lütuf şu dünyada.. hayat onlara güzel diyebiliriz..
yoktur böyle birşey. hiçbirşeyi tartışmak saçma değildir. sonuca ulaşılamıyor olması tartışmanın anlamsız olduğunu göstermez. aksi taktirde ne felsefe olurdu ne sokrat ne aristo ne de mustafa topaloğlu. sözlüğü de kapatalım tam olsun.
sadece delilerin ve hayvanların fikirleri değişmez, neden insanlar birbirlerine sorular sorup cevap beklemesinler ki? Belirli düşün*ce grupları tarafından sürekli gerilen bir hava içerisinde insanın yapabileceği en sağlıklı şey, bilgiyi kaynağından öğrenmektir. insanların kulaklarına heryerden birşeyler geliyor ama doğru ama yanlış. Örneklemek gerekirse, Karamürsel belediyesini* akp aldığı zaman "olm sokakta voleybol oynamayı yasaklıcaklarmış"* şeklinde herhangi bir zihnin alamayacağı saçmalıkta şeyler duydum. Veya diğer uçtan bakalım, adını vermeyeceğim bir şehrin merkezinde de atatürk'ün kurtuluş savaşı sonrası para ve ziynet karşılığı yörenin güçlülerine toprak sattığı söyleniyor. Eee şimdi bu iddiaların sahibi ben olsaydım kimse bana hiçbir şey demeyecek miydi? "Yanlıs biliyorsun arkadasım" şeklinde işin doğrusunu, en azından kendi bildiği kısmını anlatmayacak mıydı?
sonuçsuz kalacak tartışmalardan biridir. tabi amaç ötekinin düşüncesini değiştirmek, ezmek, aşağılamaksa. insan herşeyi sorgulayabilir, eleştirebilir, tartışabilir. hatta sorgulamadan yaşaması, bağlanması daha büyük bir saçmalıktır. sorgulamadan, tartışmak daha da büyük bir saçmalıktır. kendi içsel dinamikleriyle elekten geçirilmiş her düşünce ötekiyle paylaşıma ve kritiğe açılabilir.
Sürekli tekrarlanan, tekrarlanmaya devam edecek bir tartışmanın doğru olmadığını savunuyorum. anti müslüman değilseniz islamı eleştirmeni anlamı yok. Aynı şekilde müslüman olarak tartışmanın anlamsızlığı da kafirun süresinde anlatılır.
Bilimsel olarak ispatı olmayan veya olmayacak bir şey tartışmaktır, aslında kimin neye taptığı umurumda bile değil, ama insanlar kendi kutsallarını bir başkasına kutsal olarak kabul ettirme çapası sinir bozucu.
Bu uğurda küçücük çocukların beynini yıkamaktan, toplumsal misyonellik çapalarına kadar yaptıkları her şeyde mide bulandırıcı.
