Bir toplum içinde kişilerin benimsedikleri, uymak zorunda bulundukları davranış biçimleri ve kurallarıdır ahlak. din ise Allah'ın, peygamberleri vasıtasıyla gönderdiği insanları fani ve ebedi alemde sevinçli kılacak kurallardır. dinin emir ve yasaklarına göre ahlaklanmak inananlar için pek makbul olanıdır. dine inanmadığından dolayı kimseye ahlaksız da deme salahiyetimiz de (yetkimiz) yoktur. dindarım deyipte ahlaksız olanda vardır, dinsizim deyipte ahlaklı olanda .
Mesela isveçte okullarda ve normal hayatta toplumsal ahlaki kuralların dini kuralların yerine kullanıldığı biliniyor.
istatistiklerde de Yıllık suç işleme oranları en düşük olan ülkelerden bir tanesi.
Ülkede tüm değerlere saygı gösterilen bir özgürlük anlayışı var. Ekonomik refahın bir getirisi olarak da düşünebiliriz bunları belki ama tüm bunlara dayanarak da ahlakın din olmadan da gerçekleşebileceğini her yer için söyleyemeyiz.
Öncelikle bu ülkenin geleceği hakkında net bi çıkarımda bulunamayız. Çünkü toplumsal şartların nasıl bir değişime sebep olacağı geçmişten bir örnek yoksa öngörülemez sosyologlar tarafından.
orta doğu ülkeleri gibi ülkeler açısından baktığımızda, abd gibi çoklu inanç sistemlerinin olduğu ülkelere baktığımızda bu ülkelerdeki temel birleştirici unsurun din olduğunu görürüz. Hayatları ne kadar yozlaşmış olsa da insanların kiliselere, camilere, havralara ne kadar düşkün olduğunu görürüz.
Birisi çıkıp da din yerine ahlak kurallarını hakim kılmaya çalışsa bu medeniyetler helak olan kavimlerin geçirdikleri son evreleri hızlı hızlı geçirip neticelerine ulaşırlar.
Yani demem o ki din olmadan ahlak olur mu? Evet, istisna da olsa şu an yer yüzünde böyle bir yer var ve mümkün. Ancak genel olarak baktığımızda ahlakın tek başına birleştirici bir etkisi olmadığı için dünya açısından mümkün görünmüyor.
Bir kere hangi ahlak? Neye göre kime göre.. diye karşı çıkılması çok makul bir eleştiri olur bu önermeye. Afrikada bir kabilede aileler, kızlarını verecekleri damat adaylarında öncelikle hırsızlık niteliğini arıyorlar mesela. Bu ahlaki özelliği genele uygulayabilir misiniz? Hayır tabiki de.
Aslında olaya dikotomik yaklaşmayınca çok rahat anlaşılıyo bu mesele. Vesselam.
elbette olabilmektedir. ama benim düşünceme göre ahlak ve vicdan, insanları bir dine inanmaya mecbur eder zamanla. platonun gyges örneğine değinelim misal. görünmez bir insan olabilseniz, hiç bir şekilde hiç bir zaman da yakayı ele vermeyeceğinizi bilseniz, hırsızlık vs gibi bir işe karışır mıydınız?
şimdi bir tanrıtanımazın bu soruyu cevapladığını düşünün. cevap evetse, o adam ahlaklı falan değildir. şartlar onu ahlaklı davranmaya zorluyordur. yani ahlaklı değildir, sadece ahlaklı taklidi yapıyordur. peki şimdi, cevap hayırsa ne olur? bu adam elbette ahlaklı olmuş olur. ama ne için ve ne pahasına? bence bu bir kırılma noktası oluşturuyor. çünkü eğer bir insan tanrıya veya onun gibi uhrevi, manevi varlıklara inanmıyorsa katı bir materyalisttir. ve yine benim yorumuma göre bu durum, insanı faydacı bir bakış açısına zorla itmektedir. yani bir tanrıtanımaz eğer bu soruya hayır diyorsa, hırsızlık yapmayacağını söylüyorsa, ya samimiyetsizdir. ya da kendi yapısıyla çelişmektedir. çünkü insan doğası gereği kötü bir yaratıktır. onu kötülük yapmaktan alıkoyacak hiç bir şey yoksa, o kötülüğü yapar. tutup da vicdandan bahsetmeyin bu noktada. zira pek çok katil, hırsız yakalandıktan sonra vicdan azabı çekmektedir. pek çok asker savaştan döndükten sonra vicdan azabı çekip depresyona girer. yani vicdan, aslında insanı böyle bir durumda hadi diyelim cinayet işlemekten alıkoyabilir. ama hırsızlık yapmaktan alıkoymaz. tutup da çok zengin bir adamın malının onda birini çalmaktan alıkoyamaz tek başına.
işte ben yaratıcının varlığına bu sebepten dolayı daha bir şiddetle inanıyorum. cehennemin ve cennetin varlığına da bu yüzden inanıyorum. hani hep diyorlar ya, eğer yaratıcı şefkatliyse cehennemi neden yarattı diye. işte belki de bir sebebi budur kim bilir? görünmez olduğun zaman, veya hiç bir zaman yakalanamayacağını, yargılanamayacağını bildiğin zaman dahi bir yaratıcının seni izlediğini ve yaptığın kötülükten dolayı seni cezalandıracağını bilmek... çünkü bana göre bir insan ruhunu eğitmenin, ıslah etmenin başka yolu yoktur.
tabi bu bahsettiklerim hiç bir şekilde hiç bir şeye kanıt oluşturmamaktadır. ben de böyle bir iddiada bulunmuyorum. tek söylediğim şey şu, gyges'in durumunda dahi beni yanlış bir davranışta bulunmaktan alıkoyan bir şeyler mutlaka var olmalı. ve madem ki birileri bu kadar ahlak timsali kesiliyorsa, bu şekilde bir ahlak oluşturmayıp da milletin rızkından çalanı, çırpanı, bir masum çocuğu katledeni mahşer gününde cezalandıracak, ona hak ettiğini verecek bir yaratıcı mutlaka olmalı. hele ki birileri dünyada hiç olmayacak bir adaleti ararken...
ahlak olmadan din olmaz . dinin temelinde belirli ahlaki kurallar vardır . bu kurallar dışına çıkılamaz . müslüman biri ahlaksız olabilir , ahlaksız biri müslüman olamaz .
(bunu sadece müslümanlık için değerlendirmemeniz rica olunur)
din ki bize allah yolunda olup güvenilir sadik bir kul olmamızı sağlamıştır mamafih bu sadece bizim müslümanların vs.için olan birşey değildir binlerce peygamber gönderilmiş ve çoguda kufrettiginiz yahudi soyundan din olmadan ahlak vardır diyemeyiz dini kitapların hepsinde günah ve mekruhlardan kaçınmamız buyrulur.
din olmadan kişi daha da ahlaklı olur, din sadece ahlak adı altında meşru gösterilmeye çalışan bir tür sömürü aracıdır. kişilerin ahlaklı olması için gökte bir tanrıya gerek yoktur, irade diye bir şeyin varlığı yeterlidir ahlaklı olmayı. ayrıca bilginin kendi içinde ahlak taşıdığına inananlardanım. bilim toplumu olmak bizi zaten kişisel haklara duyarlı yapar. kişisel haklar zaten ahlakın temelidir. din toplumlarında olan namus kavramına karşı bilim toplumlarında olan kişisel haklar ve hürriyetleri savunmaktayım. dinin sunduğu ahlak anlayışı bir şeyleri kurallara göre yapmaktır. oysa ahlaklı olmak kişinin kendi erdemi ile alakalıdır ve belli birinin bunu dayatması o kişiyi ahlaklı yapmaz. bu durum sadece var olan korkularla olur ki, korkuyla gösterilen ahlak, tek taraflı ve bencilcedir. yani ahlak kişinin kendi değerlerinde var olmalı ve bunun için hiçbir kural ve korku barındırmamalıdır. birine yardım edeceksem bu benim sadece birine yardım etmek istediğim ve bu hareketi erdemli bulduğum için olmalı. yoksa gökte bir tanrının korkusu ve şunu yap diye yazılan kitapların varlığı kişiyi ahlaklı yapmaz.
din felsefesi diye bir ders vardır ilahiyatta. bu derse göre din bir yaşam felsefesi budistlik de, hristiyanlık da vs. eee o zaman inanmasan da aynı toplum kurallarını uygularsan gayet de olur. sonuçta iman edip etmemekle bir dine mensup oluyorsun. ben seçtim dinimi seçmeyip de toplumda insan gibi yaşayana da sonsuz saygım vardır.
tarafsız bir yorum getirmek istiyorum. bana göre çekirdekle alakalı bir sorun bu. din olmadan ahlak olmaz, mümkün değil. çoğu insan isveç'i falan örnek verir. bak ateist ülke ama suç oranı çok az diye. bu o ülke ile alakalı bir şeydir. yetiştirme ile alakalıdır. fakat diğer ülkelere baktığımızda bu durum böyle olmayacaktır. çünkü yetiştirilme şekilleri farklıdır. insanları din durdurur. dindar biri asla çalmaz, tecavüz etmez vs. dindar ülkelerde suç oranının o ülkelere göre fazla olmasının sebebi yanlış yetiştirmeden kaynaklanmaktadır. sonuç olarak din bir çok insanı frenler yani gereksiz demek aptallık olur. bir gün uyansan ve bütün dünya dinsiz olsa, ben eminim ki suç oranları %100 aratacaktır.
kime göre ahlak. dinsiz adamın da kendine göre bir ahlak algısı vardır. ona göre namusu iki bacak arasında aramazsın mesela. ama bir müslüman böyle düşünmez, düşünürse de dininin emrettiklerini bilmiyordur. illaki müslüman olması da gerekmez böyle düşünmesi için. hristiyan veya yahudi de olabilir. çünkü bu dinlerde de ahlak anlayışı islamiyetle benzerlik gösterir.
Belirli coğrafyada gece hafif acık karı görse, hemen tecavüz edecek cok insan bulundurup, ahlakın bekcisi olarak kendini gören islam dünyasi. Gördügünüz gibi ahlak icin cok yararlıymış din. Tabi sadece kadin suclu erkek her türlü ahlaksızlığı yapabilir dersek kolaymış lan
elbette ki olabilir ancak ahlakin olmadigi yerde din olamaz . evrensel ahlak kurallarina bakildigi zaman bunlarin dinle cok da celistigi soylenemez. ahlak konusunu salt din bakimindan yorumlamamali.
Bal gibi olur. Ateist ahlaksızdan çok, Müslümanım diyen ahlaksız gördüm. Tarih boyunca inanç insanlık için inaçsızlıktan daha tehlikeli olmuştur. Kendini Önder olarak gören din adamlarının ya da dini kullananların sizlere sunduğu soyut vaatleri kutsal kitap adı altında sunup şuan yaşadığımız anı sömürüyorlar. (bkz: dinlerin insanlığa kaybettirdikleri vs insanlığa kazandırdıkları)
bir ateist için olur. örneğin bakın din yalan ama din denilen şeyi kabul edince ahlaklı oluyor, buda demek oluyor ki dini insan yazdı ve ahlaklı olunuyorsa dine gerek yok, yani bi yalana inanırsa ahlaklı oluyor, yalana inanmaktansa toplumda belli olan ahlak kurallarına uyunca problem kalmıyor. burda akla gelen şu; madem günah değil full sex yaparım, madem günah değil şunu yaparım vs vs dir. ama günah olmasına gerekmez, insanlara saygı farklı bişey.
din olursa ahlak olur mu sorunsalı olması gereken başlıktır. yüce rabbimiz öyle bir din bahşetmiş ki biz sevgili kullarına,ahlaksızlık dolu bir hayat yaşayıp, günah hanemizi ful artı ful doldurup bir tövbeyle hepsinin üstüne koca bir çizik atılabiliyor. dolayısı ile bunu duyan müslüman durur mu, nerede 13 yaşında kız var tecavüz et, nerede para var çal, dolandır masum insanların vicdanlarını sömürerek. nasıl olsa din sana yolu göstermiş. sözün özü din olursa ahlak olmaz. çünkü din tüm ahlaksızlıkları yapsan bile bir tövbeyle seni yeniden hurilerin kollarına atıyor.
