konuşmaya, düşünmeye, irdelemeye korkan insan davranışıdır hassaslık. din konusunda yeterince bilgisi olan ve inandığını veya inanmadığını gerekçeleriyle söyleyebiliyorsa bir kişi hassas olmasını gerektirecek bir durum yok. hani dini konular açılınca abi konuşmayalım bunları çok günah muhabbetine giriyorsa adam, kendi duygu ve düşüncelerinden emin değildir. konuşmaya, tartışmaya, istişareye hazır değildir ki bu da günümüzde sıkça rastlanan bir durum olup cahil dindarlara ve cahil dinsizlere ortam hazırlamakta ne yazık ki.
kafasında şüphe taşıyan beyinsizleri rahatsız edebilecek bir hassaslıktır.
inandığı dogma sorgusuz sualsiz itaati emrettiği için "lan yoksa?" diye bir şüpheye düşme ihtimaline karşı bu tip beyinsizler hassaslaşır ve saldırganlaşır. öğreneceği bir bilgi ve ya soracağı bir soru kafasındaki şüpheyi derinleştireceği için imanının zayıflayacağı korkusuyla delirir. kafasındaki şüphenin ortadan kalkması için etrafındaki tüm insanların kendisiyle aynı dogmaya inanmasını ister. herkes kendisinin inandığı ve korktuğu öcüye inansın ve korksun ister bu mental retarde. bu hassas, içinde yaşadığı sürünün bir üyesidir. sürünün korkak bir üyesidir. dini kullanarak o sürüyü güden efendileri kafasını kaldırdığı anda kafasını ezecektir çünkü. bundandır bu korku tabanlı hassaslık.
ha bir de inandığı tanrı ve din kavramında sanki kendisini koruma şube müdürü seçmişler gibi afralar tafralar yapar. küfürler eder davalar açar. ulan sik kafalı zaten adam senin dogmatik uhrevi sistemine inanmıyor neyin saçma davasını güdüyorsun. senin kafanda tanrı inancı yok mu? onun cezasını tanrı öbür dünyada vermeyecek mi? nedir bu telaşın bu öfken?
saçmalamanın lüzumatı yok.