Din insan hayatını, insanın içinde bulunduğu evrenle belli ölçüde doyurucu ve anlamlı bir ilişkiye sokma çabası ve insani işlerin yürütülmesinde bilgelik sağlama girişimidir. Ama din bunu entelektüel bir plandan çok pratik ve duygusal bir planda gerçekleştirmeye çalışır. Daha basit bir deyişle din, insanın dünyayı bilme ihtiyacından çok, dünyaya ve onu idare eden ilkeye, Tanrıya, insan hayatının bir anlamı olduğuna inanma ihtiyacına karşılık verir. inanma ve bilme arasında ise apaçık bir farklılık vardır. Din bilinmeyen bilginin kendisinde olduğunu söyler ve buna inanılmasını ister. Felsefe ile uğraşanlar ise işin derinine inmeye çalışarak bilgiyi elde etmeye çalışırlar. iman dediğimiz kavram ise burada karşımıza çıkar. Bilginin doğruluğunu bilmeden inanmak Zaten bilgiyi elde edip inanılsaydı iman etmenin bir anlamı kalmaz ve dine de ihtiyaç olmazdı. Felsefe yapanlar akıla doğru gelen, mantıklı ve gerçekçiliği yüksek şeylere inanmak ister. Din ise ilahi kurallara dayanır, ilahi kuralların dışına çıkmaz, çıkmaya cüret edemez ! Aralarındaki farklar kısaca şöyle açıklanabilinir:
-Felsefenin temeli insan düşüncesidir. Felsefi bilgiler akla, mantığa ve ve özgür düşünceye dayanılarak elde edilir.
-Din ise ilahi temellere dayanır. Dini bilgilerin vahiy yoluyla ve peygamberler aracılığı ile insanlara duyurulduğu söylenir.
-Dinsel bilgilerde dogmatiklik ön plandadır. Otoritelere kayıtsız şartsız inanmak söz konusudur. Felsefi bilgide ise tartışmalar , eleştiri ve araştırma söz konusudur.
-Din daha çok pratik amaçlı olup inanca dayanır, fakat felsefe teoriktir.
-Din, kuralları ile insanın yaşamını düzenler. Felsefenin ise böyle bir amacı yoktur.
Türk toplumunun genelinde felsefe önemli bir yer tutmaz ne yazık ki. Din ise çok kalıplaşmış bir şekilde yaşanmaktadır. Hatta modern çağımızda öyledir ki; dinimizin kalıplarına bile sığamaz olmuşuzdur. Birçok insan islam ilahına Allah yerine Tanrı demeyi kabullenemez, kabullenmez. Bunun gibi bir çok konu var şahidi olduğumuz. Bu körleşmişcesine inanma biçimi sadece bize özgü değil tabiki de. Amerika, ingiltere gibi yerlerde de bu tip insanlar vardır, fazlasıyla.
din ve felsefe birbirinin tamamlayicisidir tek din insani cehalete gericilige goturur tek felsefe ise insani yolundan saptirir, yoldan cikartir fakat ikisi bir araya geldiginde muthis bir insan olunur (bkz: mevlana) (bkz: yunus emre).
felsefe derken bati felsefesini anlarsaniz yanlis yaparsaniz, bati felsefe her seyden suphe duyar fakat islamda suphe yoktur. islam felsefesi ve islam birbirini tamamlar.
bazı din adamları din bilgilerinin aklın üzerinde olduğunu iddia ediyorlar..
üzerinde çokça düşünüyorum. daha dün katı bir cemaat içinden çıkıp bugün katı bir agnostizm savunucusu olan arkadaşım buna şiddetle itiraz etti.
bense bu konular üzerine bazen ciddi ciddi düşünmeye çalışıyorum. sosyoloji, felsefe, psikolojn, din.. hepsi iç içe..
ama şu islam felsefesi salaklığana o kadar çok gülüyorum ki.. gerçekten bu kadar aptalca bir laf olamaz. bence bu lafı söyleyen ya felsefeyi hiç bilmiyor ya da islamı..
din ile felsefe ilişkisi düşünce tarihi boyunca değişiklik göstermiştir. 19. ve 20. yy'da felsefe, bilimin etki alanına girmiş ve metafizik konular terk edilip, sadece dil üzerinde, bilgiyi en iyi kullanmaya yönelik bir etkinlik alanı olmuştur.
yukarıda klasik felsefe öğretilerinden değil, çağdaş felsefeden bahsettim. bugün bir platon, aristoteles, kant veya filozofları bir kenara bırakıp varlık, bilgi, ahlak felsefesi yapacaksak ontolojik anlamda, biz sike sike bir "hakikat" peşine düşmüş olacağız. din ve felsefe ilişkisi de bu idealist çerçevede kendisine yer buluyor zaten.
bir üst metin ihtiyacımız var. kusursuz bir plana, varlık alanlarının işleyişine filan. şimdi uzun uzun anlattırmayın merak eden mesaj kutumu aydınlatsın.
türkiye islam denen batağın içinde bulunduğu için felsefe ile din i aynı cümle içinde kurup felsefe ve din bilimleri diye bir bölüm açacak kadar şuursuzlaşmış. felsefenin oldugu yerde din gibi saçma salak şeyler olmaz. dinmiş..
ikisinde de düşünmek, aklı kullanmak tavsiye edilir doğru yolu bulmak için biri yardımcıdır (felsefe), diğeri direk gösterir kendince uymak düşer sadece (din). doğru bellidir aslında biraz fark etmek birazda içten gelip samimiyetle inanıp uyum gösterince dikkat edince iş tamam sayılır da neyse.
Bazi arkadaslar felsefenin oldugu yerde din olmaz falan demis.
Din felsefesi tanrinin varligina ve yokluguna iliskin argumanlarin uretildigi ve sorgulandigi , günümüzde felsefenin en aktif alanlarindan biridir. Karikateist seviyesindwn cikip din ve felsefe olmaz ya ehuehu demek yerine din felsefesi alaninda uretilmis eserleri inceleyin.
