eleştiri anlayışına göre değişecek öneridir. kimisi için müzakere etmek, sorgulamak, neden böyle diye sormak yeterli bir eleştiriyken; kimileri tanrıya peygamberlere hakaretler eder. tepki gördüğünde ise dinin eleştiriyi kabul etmediğini örümcek kafalı insanların dini savunabileceğini öne sürer. ne demişler? bilmem demişlerdir bir şey sanırım.
adam gibi eleştir ben de senin fikirlerini savunma hakkın için savaşayım.
söyleye söyleye dilimde tüy bitti. bütün dinler dogmadır. eleştirmekle yeni fikirler katamaz, değiştiremezsiniz. bir dinin kuralları size uyuyor ise o dini benimser uymuyorsa reddedersiniz. allah (en azından islamiyet'te) insanlara irade-i cüzziyye vermiş ki, insanlar insanlar iyi ile kötü arasında karar vermekte özgür olsunlar. hiç mi ömer baba dinlemediniz a benim cahil tırtıllarım.
çok canınız sıkılırsa keyfinize uygun kurallar yazıp benim dinim bu diyebilir, kendi dininizin (tanrısı diyemeyeceğim) peygamberi olursunuz. daha sonra beğenmediğiniz yerlerini gene kafanıza göre değiştirirsiniz.
+5 vakit namaz çok hocam bence bunu 2 felan yapalım, hatta 1'i opsiyonlu olsun
-evet tanrı burda abartmış 5 vakit ne abi, bence de 2 iyi
+ne güzel eleştiriye açık bi dinimiz olması deil mi
dogmalar eleştirilemez diye bir kaide yoktur, eğer eleştirilmeselerdi onların dogma olduklarını nasıl anlayabilirdik?
dolayısıyla din de dahil bütün dogmalar, hem bilim hem de felsefe tarafından yoğun bir eleştiriye tabi tutulmuştur. o eleştirinin bu toprakları büyük ölçüde pas geçmesi ise bizim talihsizliğimizdir.
mustafa kemal'i, kemalizmi, sosyalizmi, bütün fikirleri,kurumları,kişileri eleştirme gerekliliği gibi bir gerekliliktir.
otu boku eleştirenler din söz konusu olduğunda, "olmazzz, o eleştirilemez" diyorlarsa ikiyüzlülüklerini de kabul etmelidirler. üstelik tek din islam değildir, bütün dinler eleştirilebilmelidir.
din, inanç meselesi olmaktan çıkıp siyasal bir nitelik aldığında, devleti yönetmeye, toplumu yönlendirmeye kalktığında, buna hala bir inanç meselesidir deyip, kestirip atabiliyorsanız, zaten dinin siyasi bir argüman olarak kullanılmasına ilişkin bir derdiniz yok demektir. bence de inanç eleştirilmesi anlamlı olmayan bir şeydir, lakin ülkeyi dini kaidelere göre yöneteceğiz denildiği anda eleştiri başlar.
ha bir de kemalcilik diye bir şey yok.
