dini siyasete alet etmek ve dinle çelişen davranışlarda bulunmak (yahudiler için çabalamak misal) sonucu dindar görünümlü insanlara alınan tavrın desteklenmesidir.
hocaları olarak fetullah güleni, rte yi seçenlerin, din üzerinden siyaset yapanların inandığı durumdur.
din kutsal bir olgudur eleştirilemez ama sen dini siyasetin içine sokmaya kalkarsan elbette bu eleştirilecektir çünkü siyaset fikirlerin çatışmasıdır, pazarlıktır,en başta eleştirmek eleştirilmektir
ve din eleştirilebilecek, sorgulanabilecek bir olgu değildir.
müslümanlığın sana kalsın,bu ülke içinde en az müslümanlar kadar ateistlerde, hristiyanlarda musevilerde hak sahibi ama sen
müslümanlığı ülkeyi bir arada tutan temel unsurlardan biri olarak görürsen,devletin içine din unsurunuda koymaya çalışırsan farklı inançları olan insanları yok saymış olursun ve bu durumda mutlaka eleştirilirsin.
'din' dediği şeyi din istismarından ayırt edemeyenlerin ortaya attığı saçmalıktır. bir kere toplumun bütününe yakın çoğunluk belirli bir din kavramını kabul etmiş veya etmek zorunda kalmıştır. bu durumda böyle bir düşmanlığın prim yapma imkanı çok düşüktür. öte yandan da, belirli bilinç seviyesinde, "ibadet", "farz", "emir" gibi görülen şeylerin sırf biçimsellikten kaynaklı gözü kapalı onaylanması yerine, asıl amacın, arkasındaki niyetin yorumlanmasını isteyen zihniyetin bu şekilde bir eleştiriye maruz kalması da bence doğaldır.
bir de insanların kendi yediği haltları görmeden tüm tersiklerin sonucunu tanrı'da aramaları var. sonra kendi vicdanını rahatlatmak için din düşmanı olup birbirlerine gaz veriyorlar. herşey güzelken tanrı'ya övgü yok fakat hayatı alt üst olunca hani tanrı? bu düşünceler sonucu oluşan din düşmanlığı tabi ki prim yapar hale gelecektir.
