lise hayatım boyunca not ortalamam hiç önemli olmadığı için sürekli başıma gelmiş olan hadisedir. dersi protesto etmekle beraber "araf nedir?" sorusuna "bir film adıdır" gibi tırışkadan cevaplar vermemle meydana gelmiştir. pişman değilim, yine olsa yine yaparım.
liseye giderken benim içinde bulunduğum durumdu. herkes 90-100 almış ben 45. gerçekten çok eğlenceliydi. sınıftaki herkes bana dinsiz gözüyle bakmıştı o zaman.
bir kafir olarak hiç başıma gelmemiş hadisedir. dinci kafasını bildikten sonra mesele değil: bilmediğin yerde konuyla alakalı başka bir hikaye salla, kafirlere söv -cevap veremediler de-, güncel hayatından örnek ver, mahallede hafifmeşrep bir kız vardı namaza başladı kurtuldu diye erotik/dini anekdotlar ver, zaten hikayenin devamını duymak için seni kazanmak adına yüksek not verilecektir, kaçarı yok, atom fiziği değil alt tarafı din. çok istiyorsan git de ki hocam benim ailem süzme zındık ama ben meğilliyim kendimi vermeye bu din olaylarına ama teşvik de lazım birinin arkadan bastırması lazım de, azcık sürtün tamam, en yüksek not senin.
acı durumdur. hele de sınıfın en düşük notu sizin notunuz ise. abilerde yetişmiş olan akpli zihniyetlerin diline takılırsınız. bir süre gavur dinsiz imansız kafir gibi sözlerle seslenirler sana. en iyisi ses çıkarmamaktır. bunlarla başa çıkılmaz.
