insanlar mükemmel veya güçlü değillerdir. kanser hastası olun, kendi kendinize geçirin bu hastalığı götünüz yiyosa. nah geçirirsiniz. en baba ateist bile bazen o kadar korkar ki allah der. insanlar buna inanmaya muhtaçtırlar. her insan da muhtaçtır yani.
din insanın yüreğinin kodudur evrenin dilini bilen bu kodu açar okur kul ile allah arasındaki gizemli bir birlikteliktir okuyan bilir bilmeyene uyduruk gelir .
Din insanın aciz olduğunu fark edip yapması gerekeni yürekten inanarak yapmasıdır. Aciz insanlar yürekten inanır, dini yaşar, daha aciz olanlar ise yanlış dini seçer, acizlikte sınır tanımayanlar ise Yaradan'ı ve dini reddeder, çirkeflik yapar ve gençlerin beynini yıkamaya çalışırlar.
insan acizdir, muhtaçtır, çok artistlik yapmamalıdır. * Her aciz insan acziyetini gidermek için sığanacak bir liman arar kendine, mevla denizdir, deryadır, dinin palavradan ibaret olduğunu düşünen bünyeye bile günü gelir merhamet eyler.
ilk ortaya çıkan dinler için doğrudur. dinler tarihi okumuş okutan amcalar abiler der ki tanrı mı insanı yaratmıştır insan mı tanrıyı. soruyu yanıtlarken ise derler ki tanrı insanı yaratmış mıdır bilemeyiz ama insanların tanrılar yarattığı kesindir. zaten buna ihtiyaç da vardır. insanların açıklama hakeden tonla soruları ve hayalgüçleri vardı. açıklama getirmek için mantıklı yollar bulamamamışlardı ve açıklamalarını mitler oluşturmuştu. bir sürü tanrılar yaratıldı. mesela yunan mitolojisine bakalım; hava tanrısı su tanrısı ateş tanrısı. kısacası insanlar açıklayamadıkları olayları kendi yarattıkları tanrılara yüklemeye başlamışlardı. bu en kolayıydı. bugüne gelicek olursak tek bir soru ve tanrıya yüklenen tek bir anlam var. ve zannediyorum ki bu sorunun cevabı sonsuza dek meçhul kalacak.
"din aciz insanın uydurmasıdır." önermesi, inançsızlığın dışavurumundan öte insanoğlunun aklını ilahlaştırmasıdır.
Oysa akıl her şeyin ölçütü değildir. insan sadece akıldan ibaret değildir. Hem Allah, aklı insana doğru yolu, dini, yaratıcısını bulsun diye vermiştir. Akıl önce bize aciz olduğumuzu göstermelidir.
Öte yandan, bu başlığı açan dahil olmak üzere, tüm insanlar ve varlıklar acizdir zaten. Kilometrelerce uzağı gören gözüyle birkaç cm yakındaki yazıyı okuyamaz. Susam büyüklüğündeki bir kenenin zehrinden, mikroskobik organizmalardan telef olur gider. Zamana ve mekana hakim ve sahip değildir mutlak anlamda. Doğumundan ölümüne kadar geçen evrede gerçek manada iradesiyle bile yaşayamaz. Hayatı pişmanlıklarla dolar taşar vs...
insan kulağı 20 Hz ile 20 kHz aralığının dışında kalan sesleri; gözü kızılötesi, gama vb. ışınları algılamada acizdir mesela.
insan kendi kaderine, bedenine, aklına, ruhuna bile mukayyet değilken evreni ve kendini var edip yöneten bir yaratıcıyı neden düşünemez? Bunu düşünememek veya reddetmek aklın değil akılsızlığın belirtisidir.
Yazar der ki:
Din, aciz olduğunu idrak etmiş insanın kurtuluşudur.
çoğu felsefeciye göre öyledir.
hatta dinler tarihçilerinin de çoğu din hakkında bir yazı kaleme aldığında ''her şey bir korku ile başlar'' mealinde tespitler de bulunurlar. mesela ali şeriati'de bu şekilde başlamıştır.
dinin içinde korku unsuru var mı dersek; evet kesinlikle var ama bunun altını ''onlar korktukları için tanrı'yı uydurdular'' demekle dolduramıyoruz maalesef.
çünkü hangi kültüre hangi çağa giderseniz gidin bir din mefhumu her durumda karşınıza çıkıyor. olaylar, insanlar ve tarihler arasındaki ilişkiyi kurup sağlıklı bir çıkarım yapmak ise hemen hemen imkansız.
yani din korkunun ürünü bir halüsinasyon mu gerçek mi bu fazlaca muğlak ve göreceli bir durum.
bana göre din olgusunun çerçevesi ise şu şekilde; (bkz: din/#21551029).
Din insanı acizleştirir, aciz insan kendini daha da acizleştiemek yerine zannediyorum kendini tanrılaştırırdı bir şey uyduracak olsaydı.
(bkz: mitoloji)
