bütün çocuklar anlar da
okul kitaplarına girmez benim şiirim,
ben yanarken çıkardığım dumanlar
bakarım şemsiye olmuş sözgelimi
tabela olmuş: kiralık kat diye
umulmayan şeyler bile olmuş
ama unutulmuş kalmış alevim
alevdir çünkü benim şiirim
hayatın alev halidir
çiçek tozudur
kırılmış dalın türküsüdür
nasıl şık şık berber makası
odur,
aslında sekiz yıldır
saç traşımı kendim olurum, o da ayrı
kahveler kahveler!
sizde oturdum, sizde kurdum düşlerimi çok şükür büyük şair değilim
ama, bir sır söyleyeyim mi kulağına: cins şairim ben! çıkar giderim, nişancı bir şairim gözünden haklarım imgeyi,
az çok kitap da karıştırdım
yolculuklarım da oldu
un peu partout,
yine de inanma
hepsi de görev yolculuğuydu;
kars, ardahan, van, karaköse,
sivas, erzincan, aydın, manisa,
kırklareli, edirne, bilecik, bursa,
işte haritada ne varsa
bütün kentlerde ve kimi ilçelerde bulundum
şiiri de büyük şovlarla yazmıyorum
ama alevimi kimse görmüyor da
dumanlarım (tanık şairler) önemseniyor
