sıçrama.
ben bunu cok arastirdim.
bir sey anlatirken konudan konuya gecmek heyecanlanmak.hepsini birden anlatmaya calismak.onu yarim birakip otekine gecmek aslinda hepsini birden anlatma hevesinin olmasi ama yorulup anlatamamak.hepsinin birbirine karismasi.uykusuzluk hiperaktivite yaratiyor beyinde dusunce sicramasi oluyor.kafein ve nikotin de tuketiyorsan bittin sen.
yorulup konusmayi kesiyor birakiyor bir sigara yakiyor mal mal etrafi seyrediyorsun.
kafa doluluğundan meyledilebilir. disk boyutu yetmiyor gibi bir nevi.
Posta kutunuz için depolama sınırını aştınız. Posta kutunuzdan bazı ögeleri silin. ve tekrar denemeyin.
Var bende de kendimi bildim bileli halsizlik, dalgınlık ile seyrediyor.
Şu güne kadar hayatımda kökten engel oluşturacak bir boyutta olmadı ama önümdeki sene bir kan tahlili yaptırır, değerlerime baktırır ve bir dikkat artırıcı yazmasını dilerim artık.
Hayatımı devam ettirmek için çözmek olduğum sınavları ve soruları aptal zihin sorunları ve kendimi önümdekine aktaramam sebebiyle çözemiyorum. Sınav veya ders çalışma anında aklımdan geçen alakasızın alakasızı düşünceler, garip fikirler, çevredekilerin her hareketinin dikkat çekmesi, soruları okurken resmen uyumam, 5 saniye önce yazdığım şeyi arayıp bulamamam falan.. Yıllardır kendimde gördüğüm ancak destek almaya gerek duymadığım bir sorundu. Ama artık gerçekten kafayı yedirtiyor. Normalde stres anlarında kendini yönetebilen biri olarak bu durum artık bana endişe vermeye başladı.
Var olduğunu çok geç anladığım durum. Uzunca bir yazı yazacağım uyarıdır. Geçtiğimiz günlerde çocukluğuma ait bir kamera kaydı buldum ( evet şanslıyım bu sebeple). 10 ya da 11 yaşındayım. Hatırladığımın aksine çok hareketliyim. Yerimde duramıyorum bile denilebilir. Babam kamerayı bana vermiş elimde kamera oradan oraya koşup duruyorum sürekli gülüyorum söz dinlemiyorum. Oysa ben çocukluğumu sessiz sakin hatırlıyordum. Sonraki görüntüde yemek yiyoruz ben şarkı söyleyerek (hatta türkü ) yiyorum. Görüntüde fazla coşkunluk hissediliyor. Her neyse. O dönemlerde erken okula yollama vardı ben de 6 yaşında başlamıştım ve ilk yıl masa başında oturamayıp ağlıyordum. Şimdi düşününce aslında hiçbir zaman verimli ders çalışmadığımı, sıkıldığımı, dikkati toplayamadığımı anımsar gibiyim. Bu lise ve üniversiteye hazırlık sürecinde de böyle oldu. Bir şekilde yüksek lisansa kadar yol aldım. Ancak son 4 yıl kabus gibiydi. Bir türlü bitmeyen tez. Başına oturamadığım, hep zihnimi rahatsız eden beni evden çıkmamaya ve mutsuzluğa iten bir şey. Tezimi çok uzun sürede yazdım. Danışman hocam benimle ilgili "zamanı yönetemiyorsun, çok unutkansın" gibi fikirlere sahipti ve içten içe bana hep sinirlendi. Eskiden kitap okumaktan çok keyif alırdım. Ama bu son yıllarda neredeyse hiçbir kitabı sonlandıramadan bıraktım. Ve esas mesele şu ki kendimi hep tembel olarak nitelendirdim. Buna inandım. Şimdi iş hayatındayım. Özel sektördeyim. Ayrıntılarla, belgelerle dolu bir işim var. Ve bilin bakalım ne oldu. Belgelerle ilgili devamlı karışıklık yaşıyorum. Üstelik çok dikkatli olup başka bir şey düşünmediğim halde bunu yaşadığımı fark ettim. Yolladığım formların çoğunun arkasından revize form yollamam gerekiyor ve inanılmaz canım sıkılıyor. Şu bayram tatilinde iş ile ilgili gönderdiğim maillere sakin ve uzun süre bakınca durum önümde bir bayrak gibi sallandı. Anladım ki bir sorun var. Ben tembel değilim. Hep tembel ve maymun iştahlı olduğuma inansam da öyle olmadığını artık biliyorum. Bunun adına dikkat eksikliği deniyor. Kendimi etiketlemek değil mesele. Kafamda tüm yaşadıklarım, unutkanlığım, yetersiz hissedişlerim, üzüntülerim bir başlığa kavuştu sanki. Bunu çözmek için kolları sıvayacağım başka türlü olmayacak.
içimden yapmak gelmeyen bir işi çeşitli sebepler sonucunda meydana gelen bir dayatma ile yapmam gerektiğinde yaşadığım durum. dikkatim çok dağınık olur bu durumlarda. yapmayı istemediğim bir şeyi bana yaptırmaya kalkmayın zira o işten hayır gelmez afedersiniz bir boka da benzemez.
Tedavi uygulamasi yapabilirim, lakin sorun kişilik ile alakali ise tedavisi uzun sürer. Ancak bir nedene bir şeylere bağlı ise durum daha çabuk halledilir.
Ders çalışmamı engelleyen saçmalık. Hyperactivity falan da yok. nasıl lan. Ders dinlerken dalıp gidiyorum falan. Yok mu çözümü? Dışardan bi ses geldi bi dk.
sınavda zor bir soruyu çözüp son aşamada 5/2=3 cevabını vermeme sebep baş belam. Ayrıca başarılı ve zeki bir insan olan benim iş verimimi siken atandır.
Doğuştan bende bulunan hastalık bu hastalığın tehşisi 8 yaşında koyuldu bana.8 yaşından 12 yaşıma kadar bir psikolog tarafından takip edildim annem ve babam karşı olduğu için ilaç kullanmadım ta ki üniversite sınavına gireceğim seneye kadar.Kendi iyiliğim ve hedeflerim için ilaca başlama kararı aldım .ilacın ismi concertaydı 8 ay boyunca kullandım bu ilacı gerçekten de işe yaramıştı eskiden yarım saat ders çalışamayan ben artık iki saat ders çalışa biliyordum.Üniversite sınavını kazandıktan sonra ilacı bırakma kararı aldım .Eksikliği hissetmiyordum ta ki 10 gün öncesine kadar. yine konuşulanları geç anlamaya yazıları yanlış okumaya başladım kafam sanki boş bir levhaymış gibi.dikkatimi toparlamak için çay, kahve, kola,enerji içeceği gibi uyarıcı içecekler içmeye başladım.Fakat bunlar geçici çözümlerdi bir kaç saat sonra yine eski halime dönüyorum.Umarım kendimi toparlarım yoksa concertaya geri dönmek zorunda kalacağım.
çok kötü bir bir durumdur.Yolda Yürürken Dalgın Bir Şekilde Yürürsünüz,insanların Dediklerini Anlamazsınız Çünkü Dikkatiniz Başka Yerdedir.Ders Çalışmak ise Adeta Bir Zulümdür.
