Dikilip ağlama mezarımda benim
Ben orda değilim; ben uyumam.
Binlerce rüzgârım esmekte olan,
Elmasım ben karda parıldayan.
Güneşim ben tahılın üstünde, olgunlaşan.
Hafif yağmuruyum sonbaharın.
Sessizliğinde uyandığın zaman sabahın
Hızla yukarı kaldıran acelesiyim
Çemberli uçuş içindeki sessiz kuşların.
Yumuşak yıldızlarım ben parlayan geceleyin.
Dikilip ağlama mezarımda benim,
Ben orda değilim; ben ölmedim.
