pokemon sonrası çıkmış ve asla pikaçu gibi halka mal olmuş bi karakter barındıramamış çizgi dizi. 80 lerde çocuk olmak parantezine giren ben ve benim gibiler eğer ufak bi kardeşleri olmadıysa bilemezler bu modern çizgi filmleri biz yakarilerin, heidilerin ve adını unutuğum bir sürü insan kahramanlı çizgi filmlerin nesliyiz.
her ne kadar pokemon takliti olarak çıksada konusunu aşmış*, tasoları çıkartılarak yine küçük çocukların harclıklarını sömürmüş cips firmalarını zengin etmiş, yayınlandığı dönemin** en gözde çizgi dizisidir.
pokemon'un bitmesinden sonra ağır depresyona girip bir bir canına kıymaya başlayan çocuklarımızı oyalamak için oluşturulmuş çizgi film/taso ikilisinden oluşan meşgale. akabinde o da yavaş yavaş kesilmiş ve yavrularımız bu illetten kurtarılmıştır.
asla pokemon'un yerini tutamamış çizgi film. monster dediğin pika diyecek, scurtel diyecek, golem diyecek, onix diyecek. sen tutmuş anadili gibi konuşturuyorsun. utanmasa 2 acılı söyleyecek. yapmayın etmeyin. hem ne demişler monsterın yeri sahibinin toplarıdır.*
pokemon la arasındaki en önemli farklardan biri de:
evrim geçiren bir pokemon geri versiyonuna dönemezken; bir digimon 10 dakika içersinde *** 3-4 evrim birden geçirip savaştan sonra eski ufak haline dönebilmektedir. ha bi de bir başka digimonla havada kaynaşıp ultra züper bir digimon yaratabilme olasılığı vardır ki oraya girmiyoruz.
cipsten çıkan tasoları pokemonunkiler gibi değildi. kenarlarından kıvrılıp, zıplatıldıktan sonra üttüm ütüldüm muhabbetine girilirdi. ama bu alışılmamış format çok fazla tutmadı. çocuklar da bu oyunu pokemon tasoları formatında oynamaya devam etti. ayrıca da çizgi filminden o dönemin çocukları pek de bi b.k anlamamıştır.
Pokemon sonrası beyblade öncesi ara dönemi dolduran çizgi dizi. Kendisinden önceki pokemondan esinlenmiş, beyblade ilham kaynağı olmuştur. Gariptir, ilginçtir, çin işi japon işidir. 90'larda çocuk olmak parantezine giren insanların pazar dahil bilimum günün 40 dakikasını almış çizgi filmdir.
bunların bir farkı da digimonların konuşmasıydı. gerek kendi aralarında gerek sahipleriyle konuşurlardı hatta bir bölümde müslüm babayla rakı muhabbetine girdiydi bi tanesi.
pokemon'a göre daha olgun bir çizgi dizi. karakterleri daha çok üstüne çalışılmıştır. digimon isimlerinin birer anlamı vardır. ve en önemlisi digimon'un bir hikayesi vardır, ve ilk 3 sezon bu hikaye cidden muhteşemdir.
pokemon'un boşluğunu doldurmak için izlenen, çok da kötü olmayan ama japon esintilerini haddinden çok fazla taşıyan, belki de bu yüzden pokemon kadar sevilmemiş çizgi film.
pokemondan ziyade daha çok gençlere yönelik bir çizgi filmdi. sonradan yenilerini falan çektiler ama mal gibi oldu. tasoları kötüdür hakkaten. taso olayını kim bulduysa yurdum çocuklarının nası taso oynadığını bilmiyomuş herhalde. bizim veletler tasoları üst üste dizip ellerindeki kendilerince şanslı tasoyu atrak dizlen tasoların ters yüzünü çevirmeye çalışırlar çevirdikleri tasolar kendilerinin olurdu. artık o tasoları naptıkları meçhuldür. yugioh tasoları bu tip oyun için en elverişli tasolardır.
ya ne manyak bir çizgi filmdi bıkmadan izlerdim tasolarını biriktirirdim.hatta ilk digimon tasomu okulun arka tarafında eski tasolarımdan 10 tanesini ortaya koyarak kazanmıştım.üzerinde izzy resmi vardı.sonrasında yendiğim çocuk çok üzülünce geri vermiştim.işte ayrı salaklık ama şimdi bakınca taso oynamaktan pişman mıyım tabi ki de hayır.taso candır.çocukluk güzeldir.
on numara çizgi filmdi. pokemon bittikten sonra onun yerini doldurmak için geldi. doldurdu da denebilir benim açımdan her ne kadar eksik kalsa da. konusu, kurgusu vs. ilgi çekiciydi. ama benim en büyük şanssızlığım binbir emekle ele geçirdiğim 15 tane falan tasoyu birbirine geçirmek* ve onların yırtık cebimden düşüp yuvarlana yuvarlana tuvalete gittiklerini görmek çok koymuştu.
