bir çok almanca eğitim veren lisede okutulan kitap.. almanca dalga demek..elbette ki , anna frank olsun , weisse rose olsun , bunlar gibi "faşizm kötüdür , biz çektik siz yapmayın" temalı bi kitaptır..ilginç olan insan puf gene mi bıktık diye başlar bi bakar ki , konu liseli gençler arasındaki faşist dalganın yayılmasıyla ilgili , kontrolsuz sınırsız gücün etkileriyle ve insana neler yaptırdığıyla ilgili, bu idraktan sonra sanki o okul sizin okulunuz , tipler de okulda tespihle gezen sözüm ona ülkücü tipler olur bi anda..
şu sıralar okunası kitaptır..ışık dalgası , su dalgası değil ; manipulasyon dalgası daire daire yayılırken bilhassa..
onu bunu geçtim de filmi izlerken çocukların yavaş yavaş faşizan eğilimler göstermeye başlamasıyla birlikte giyiniş tarzları sembolleri falan bana biraz tanıdık geldi okul yıllarımdan.
insani lise yillarina goturen anlamli bir film. universitede olmayan ama lise donemlerinde asiri dozda asilik, kanin damarda rahat durmamasi, bir guruba dahil olma hatta mukumse o grubu kendin olusturma sorunlarini gozumun onunden bir bir gecirdi.
filmde ayrica sinan adinda baya on planda yer alan bir turk oyuncu da bulunmaktadir. bilmiyorum kendisinin gercek ismi nedir? ama performansi cok da kotu degildi.
ayrica bu film bir kez daha kanitladi ki; eger bir sahnede silah gorunurse o silah muhakkak patlar.
otoriter rejimleri eleştirmek isterken, her türlü toplu muhalefet ve isyan kültürünü kötü gibi gösterebilmiş ama yine de son derece sürükleyici ve ilginç alman filmi. mutlaka izlenmeli.
Morton Rhue'nin 1981 de ingilizce yazilmis ve 1984 de almancaya cevirilmistir.
Kitabin ana temasi gercekte yasanmis bir seye dayaniyor, 1967 de Amerika'da bir Tarih ögretmeni ögrencileri ile böyle bir deney yapar. amaci cocuklara fasizimin ne kadar cabuk kabarabilecegini ve insanlar kendilerini ne kadar cabuk kaptirabilecegini kanitlamakmis.
öyle ya da böyle almanca egitim görenlerin bir cogu bu kitabi okumak zorunda kalmistir, ki kötü de sayilmaz.
"tehlikeli oyun" adıyla türkçeye çevrilen enteresan alman filmi. bir lisede proje haftasında "otokrasi" konulu projenin yönetimini istemeyerek alan öğretmenin proje ilerledikçe "başarılı" olmasıyla gelişen olayları anlatıyor. totaliterizmin, faşizmin şişede durduğu gibi durmayacağını ve insanların , özellikle genç insanların bu tür akımlara ne gibi motivasyonlarla ve ne gibi eksikliklerini doldurmak için yöneldiklerini güzel işlemekte. yer yer fight club , lord of the flies tınıları hissetmek mümkün. filmde temmuzda (im juli) filmindeki tatlı ablayı da (biraz daha olgunlaşmış haliyle) izlemek mümkün.
izlediğin en iyi alman filmlerinden biridir. hitler dönemini o kadar iyi anlatmıştır ki filmi günümüze uyarlayarak her ayrıntıyı görmeniz mümkündür. ufak bir bildiriden bile propagandanın nasıl yapıldığı anlatılmıştır. işin ilginç yanı tüm yapılanların faşizanca olduğunu bilmenize rağmen tüm olaylar hoşunuza gitmektedir.
2008 yılında çekilmiş olmasına rağmen geç keşfettiğim, sürükleyici ve güzel bir film. almanya'da bir lisede otokrasi projesinde bir araya gelen farklı milletlerden, farklı dinlerden ve farklı sosyal sınıflardan gelen öğrencilerin, önce proje ve eğlence çerçevesinde başlayan die welle 'dalga' örgütlerinin yıkıcı etkilerini başarıyla gözler önüne seriyor. bu hareket, küçük bir kıvılcımla insanları sorgulamadan, araştırmadan, sadece otorite öyle yapılması gerektiğini dayattığı için eylemleri gerçekleştirmeleriyle dalgadan çok tsunami halini aldığını gösteriyor. lafın özü; toplumların kolayca kandırılmaya ne kadar açık olduğunu basit ve yalın bir dille anlatan gayet etkiliyici bir film.
filmi izledikten sonra daha önce ısrarla eleştirdiğim bir konuda fikrimi değiştirdi diyebilirim. bu açıdan filmin en azından bana katkısı büyük.
daha önce ideolojilerin dünyada bitme noktasına gelmesini doğru bulmuyordum yani istiyordum ki birileri bir şeyleri savunsun _ben yapmadığım halde o da ayrı tutarsızlık da neyse_ hem de ölümüne.
filmden sonra anladım ki ideolojiler hangisi olursa olsun insanı kendinden soyutlayan, kendini unutturan ve belki de başka bir şeyi kendi öz varlığının üstüne koymasına neden olan saçmalıklar.
kimisi de çıkıp insanların yalnızlaştığından, bencilleştiğinden dem vurup bu konuyu eleştirebilir benim eskiden yaptığım gibi ama ideolojilerin sonunu gördük. rusya' da, almanya' da ve türkiye' de hem de etkilerini hala dünya yaşıyorken.
halbuki bu dönüşüm henüz yeni yani ideolojilerin olmadığı dünya ve hala içinde yaşıyoruz iyi yanlarını da kötü yanlarını da.
yani umutsuz olmak için bir neden yok kanısındayım.
--spoiler--
bazen bir olguyu anlayabilmek için onun tam merkezinde olmanız gerekir; bilinçli olarak ya da farkına bile varmadan... işte bu film aristokrasiyi tam da bu şekilde işlemiş. harika bir film.
--spoiler--
