Allah büyük acılarla sınamasın tabii ama genel anlamda hiç de benlik bir davranış biçimi değil. Bence hiçbir insan da kendine bu kötülüğü yapmamalı. Geriye dönüp baktığımda kendisi için ağlayıp zırlamamamdan dolayı belki de beni duygusuzlukla suçlayan bir yığın erkek görürüm ama onlar bilmez ki ben hayatımın ilk erkeğini toprağa 14 sene evvel koydum da o acının üstüne basa basa olgunlaştım. Geriye dönüp baktığımda benden sivri bir söz işittiği için kinle dolup taşan insanlar görebilirim ama onlar bilmezler ki o sivri sözleri kendi yaptıklarından dolayı işittiler. Geriye dönüp baktığımda kendilerine hiç zararım dokunmadığını kendileri de kabul ettikleri halde sırf kıskançlıkları ve pis mizaçları yüzünden hayatımı zehir etmeye çalışan bir avuç gereksiz görebilirim ama onlar bilmez ki yaptıklarının bana köstek yerine kamçı olup beni bu noktaya taşıdığını. Bu insanların hiçbiri bilmez, onların şu anda sizi mutsuz etmeleri, siz sürekli geçmişe baktığınız sürece mümkündür. Evrende bir toz tanesi kadar küçük bir insan olarak yine sizin kadar küçük, üstelik de sizinle ilgili aslında hiçbir şey bilmeyen insanların o evrendeki devasa enerji alanınızı etkilemesine neden izin veresiniz ki? Evrende milyonlarca olasılık size sunulmuşken, birkaç ihtimali çöpe göndermek zorunda kalışınıza mı ağlayacaksınız o evrenin en dip noktasında? Saçmalamayın.
birkaç ay önce bulunduğum yer, maddi ve manevi olarak çöküşteydim şimdi qnet sayesinde sevdiğim işi yapabiliyorum ve çalıştığımın karşılığını alabiliyorum bu dipten çıkmak size de nasip olur inş.
birkaç ay önce bulunduğum yer, maddi ve manevi olarak çöküşteydim şimdi qnet sayesinde sevdiğim işi yapabiliyorum ve çalıştığımın karşılığını alabiliyorum bu dipten çıkmak size de nasip olur inş.
başıma gelendir. çok fazla sorumluluk, karmaşa, kalabalık, maksimum beklenti, sınırlı imkanlar, anlayışsız insanlar, kavgalar, kaoslar, dedikodular, çifte standartlar dahilinde maksimum verim nasıl alınabilir ki? birkaç kişiye ciddiyi bile almıyorum. unvanla birilerini korkutmaya çalışan içi boş insanlar... ben ciddiye almadıkça onlar da başımda bik bik ötmeye devam ediyor. haliyle kafaya takana kadar bu mobbing böyle sürüp gidiyor. herkes her şeyi çok iyi bildiğini ve her konuya vakıf olduğunu sanıyor. sonuç olarak işimden bıktım gerçekten. daha doğrusu işim çok güzel de insanlardan bıktım be. bardağın boş tarafına bakarsan hep olmayanı görüyorsun.
Ok da fırlatılmadan önce geriye çekilir, fırlamak ilerlemek için kendinize gaz vermeniz lazım. Yoksa daha kötü ne olabilir dediğinizde daha kötüsü olur.
insan belli bir süre sonra dipte yaşamaya alışıyor. Zamanla hissizleşiyorsun, dipte kalmaktan ziyade yukarıya çıkıp tekrar dibe vurunca duyduğun acıdan canın yanıyor.
