dibe vurmanın iyi tarafı artık gidilecek dip kalmaz, bundan sonrası yükseliştir derler. tamam ama, bu dibe vurmayı insan bile bile yaparsa, o dipten çıkmak için kaç tane ip getirilirse getirilsin insan tutunamıyor işte. tutunsa bile hemen düşüyor. çünkü kendi edip, kendi buluyor.
O dipte yalnız kalıp, enine boyuna düşünürsünüz, ölçersiniz, biçersiniz, tartarsınız, sorgularsınız.
Evet acılıdır, evet zordur ama güçlenirsiniz, yara kabuk bağlamaya yüz tutar, boyut atlarsınız usul usul.
Sonra ver elini hayat! Dimdik, yeni kararlarla, ağzı sütten yanmış yiğit tecrübesiyle.
Yani iyidir dibe vurmak, iyidir.
bir arkadasim vardi, sunu demisti aynen "biz dibe vursak yine iyi... Biz sürekli düşmeye devam ediyoruz. Tonlarca insan degil, bir tek ben delirdim..."
Hayatın getirdikleri karşısında çırpınmak ,çırpındıkça da batmaktır taki en dibe kadar..
Buradaki önemli olan ise batmak değildir ,batmaya rağmen çırpınmak olmasa bile çabalamaktır..
Taki o masal günü gelip tekrardan yükselinceye kadar..
Sahip olmadığınız şeyleri kaybedemeyeceğinizi öğrenirsiniz, hızla yukarı çıkmaya çalışırsanız vurgun yiyeceğinizi bilirsiniz. Umursamazsınız artık yüzeye çıkmayı. Farkındalığın getirdiği umursamaz rahatlık vardır artık içinizde çünkü sonu olmadığını bilirsiniz çırpınışların. Tersten bakınca zirvedir aslında dip. Evet.
thats rock bottom
when this life makes you mad enough to kill
thats rock bottom
when you want something bad enough you'll steal
thats rock bottom
when you feel you have had it up to hear
cause you mad enough to scream but you sad enough to tear
hayat sizi katil olacak kadar deli ettiğinde
bu dibe vurmaktır
bir şeyi çalacak kadar istediğinizde
bu dibe vurmaktır
dertler boğazınıza kadar geldiğinde ve
bağıracak gücünüz bile yoksa
bu dibe vurmaktır
