çok şey hayal edilir. çaba sarf edilir. uğraşılır, didinilir. ama olmaz. olmaz kere olmaz. başka uğraşlara dalınır, 'olsun nabalım,hayat' denir ama ruh git gide suruklenir. yüzleşmek istemez insan, başaramamıştır, olmamıştır. son kez dener hırsla 'basarıcam' nidalarıyla. olmaz. aniden gerçek hayata tutunduğun ellerini salıverirsin. hızlı bi düşüş başlar. tum uğraşların hızla yanından geçerken görursun, hepsini geçip düşmeye devam edersin.aniden dibe vurursun. sarsılır beden, tekrar vurur zemine, sonkez sarsılır kafa dank eder. anlaşılırki dibe gelinmiştir.
artık yapacak bir şeyin kalmamasıdır. ona rağmen sonucu değiştirememektir. işte sıfırı tükettim dersin. ötesi de yok, bu sondu. işte o andır. belki de günün aydınlığının en yakın olduğu zaman, gecenin zifiri karanlığını en çok hissettiğin zamandır der avunursun. bir umutsuzluktan umut yaratmak savunma aracındır. dibe vurmak en çok da krizi çağrıştırır. kapanan dükkanlar, işini kaybedenler, kredi kartı borçları, artan fuhuş, organlarını satanlar... bir ülke için budur dibe vurmak. ötesi var mıdır?
efendim dibe vurmak aslında güzeldir, hoştur. dipten her şey çok daha net görülür. doğruları anlarsınız ona göre davranırsınız. küllerinizden doğmak için güzel bir fırsattır. kaybedecek bir şey de yoksa, ne duruyorsun çık yukarı.
Her zaman göründüğü kadar kötü bir şey değildir. Düşünülünce hayatının tüm akışını dibe vurmaya ayarladığımızda tamamen özgür olacağımızı düşünebiliriz. Tabii kişiden kişiye değişsede bu düşünce akımı kesinlikle anarşijzme meyillidir. Yinede her insan hayata isyan edip her kafasına eseni yapıp daha sonra "this is it ground zero!"(evet, fight clup'ı izledim ve evet etkileri hala üstümde) diye bağırmayı ister.
çöküşten farklı bir durumdur. ağır ağır dibe doğru indiğini bilirsin, hissedersin. kimi zaman çaresizce bırakırsın kendini. ama bilirsin ki dibe ulaştığında tekrar yukarı çıkabilecek güce kavuşacaksındır bir müddet sonra. çöküşse ansızın gelir. fena sarsar adamı. bir daha yüzeye çıkacak gücü hiç bulamayacak hissi ağır basar. dolayısıyla dibe vurmak o kadar da kötü değildir. beterin beteri vardır...
dibe vurmak bi nevi fırsattır çıkmasını bilenler için. bütün hayatını,yaptığın hataları iyi bir şekilde belirleyebilir, ona göre önlem alabilirsin. sonra yukarı çıktığında her zamanki kişiliğinden kat kat daha iyi bir kişiliğe kavuşursun.
tabii ki güzel bir şey değildir ancak bir avantajı vardır. oradan daha aşşağıya düşemezsiniz, ne yaparsanız yapın tek seçenek olan yukarıya çıkarsınız.
telafisi olmayan şeyler yapıldığında, düzeltme şansın ihtimalin olmadığı durumlarda anladığın durumdur. halbu ki en başından beri diptedirsin ama sen bunu yeni * anlamışsındır. *
