Çok sevdiğim ve beni her defasında güldüren metaforların biricik öznesi. Erkekler kadın cinsle alakalı uç örnekler vereceği sırada muhakkak dişi sineğin ismini zikrederler. Dişi sineklerin bu muhabbetten haberleri var mıdır, orasını bilmem.
Malum korona mikrobu nedeniyle dışarı çıkamayaşımızın 5. haftasındayız sanırım. Uzun zamandır evde oturup göt büyüttüğüm için yürüme yetimi kaybetmeye başladığımı fark ettim. Dedim ki biraz dışarı çıkıp hava alayım.
Korona öncesi de evden dışarı pek çıkmayan biri olduğum için saça sakala pek dikkat etmezdim. Ama elbette çıktığımda da berbere uğrar ve berber necip ağabeye kolumu deldirirdim.
Her neyse, çıkmadan evvel gayri ihtiyari aynaya bir göz attım, ulan o da ne.. gullit abi sen ne zamandır buradasın be?? Allah belanı versin dedim aynadaki kıl yumağına.. saç, sakal, kıl, tüy hepsi birbirine girmiş burnum görünmüyor bile.
Işte bu sahneye tanıklık ederken aklıma dişi sinek geldi birden. Ulan dedim, acaba dişi sinek şimdi yanımda olsa benden kaçar mıydı? Gerçekten o masallardaki ''dişi sineğin bile kaçtığı tip'' ben miydim yoksa?? Bir şehir efsanesinin gerçekliğine şahit oluyordum. Gözümden damlayan bir damla yaş sakallarımın arasında kayboldu gitti...
Bir şevk ile evden dışarı fırladım ve sokaklarda dişi sinek aramaya koyuldum dostlar.. acaba havalar soğuk olduğu için mi dışarıda değillerdi yoksa evlerindeki pencereden beni görüp perdeleri çekip korkudan tir tir titriyorlar mıydı... Bilmiyorum ama neticede göremedim bugün kendisini.
insan türünün dişisi ile münasebet kurmadan önce bir dişi sinek tarafından beğenilmek ve ısırılmak lazım. Bir hazırlık mahiyetinde yani...
