ne kadar kötü demek böyle hisseden tek ben değilmişim.
hayatta yaşama hevesimi kaybettim. diğer insanları izliyorum yalnızlık köşemden. ne kadar hayat dolular, küçük amaçlar peşinde koşuyorlar, tatlı bir telaşları var, benim için boş saçma olan bir çok şey için heyecanlanıyorlar. içten içe kıskanıyorum onları, çünkü onlar hayatın içinde bense hayatı uzaktan izliyorum. bu ruh halimin sebebi ne? yalnızlık mı? sürekli kaybetmek mi? başarılı olamamak mı? hayat karşısında yenilmiş olmak mı? unutulmak mı? bilmiyorum.. bazen bi şeyler için hevesleniyorum, onu yapıyor ya da elde ediyorum ama bir şeyler yarım, eksik kalıyor. ne yapsam hiç tam olmuyor. çünkü yaptıklarımı anlatacak, heyecanımı paylaşacak kimse/m yok. zor oldu, kötü oldu ama yalnızlığın ne kadar kötü ne kadar zor olduğunu büyük bir bedel ödeyerek öğrendim ve hala da öğreniyorum. beni/bizi bu hale getiren yalnızlık olmalı. insanlar tarafından önemsenmek çok güzel. mesela diğer insanları izliyorum; özellikle arkadaşlıklarına çok imreniyorum. ne yapacaklarsa beraber yapıyorlar, bir yere gidilecekse beraber gidiyorlar, beraber içiyorlar vs. kısacası birbirini önemsiyor, hatırlıyorlar. beni ise uzun zamandır arayan soran yok.
yaşıyorum diyebilmek için iki nefes alıp vermek yeterli değilmiş. yaşamak bundan çok daha fazlası.
''sen bir bütünün parçası yada bütünün ta kendisi değilsin. sen sadece bir izleyicisin, yaşam denilen şey bir film gibidir. sinema salonunda yalnızca sen varsın, izlediğin filmle özdeşleşmiş, kendine ait hissediyorsun, başrolde zannediyorsun kendini.'' /kibrittokaiclipperzippokibrit
yaşamak için umut bulamama cümlelerim. gecelerin amk. her gece her gece yeter bu ruh halinin üzerimden kalkması lazım
tam bi umut diyorum kayboluyo tam önemliyim diyorum hayatın sillesi götüme giriyo yeter artık yeter çaresizliğin doruklarındayım ne arayanım var ne soranım ailem var bi tek yaşama bağlanmak için bi nedenim yok başarısızın tekiyim insanlar yüzüme karşı hakaret edebiliyolar ve ben gülüp geçmek durumunda kalıyorum. yok zamanımda maddi olarak sömürülüyorum. kullanılıyorum vs vs vs. yeter artık yaşamak istemiyorum sözlük her akşam gam her akşam keder her akşam hüzün. benim ne zaman yüzüm gülecek ben ne zaman mutlu olacağım ama ben biliyorum bende mallık baki. ağır depresyon geçiriyormuşum sözlük bunu yaşayanlardan yardım istiyorum lütfen nasıl atlattınız günah çukurlarında boğulurken ölmek istemiyorum. kendimi öldürmekse asla. ama siktimin hayatı beni buna zorluo sözlük inanmazsın kaç aydır ne arayanım var ne soranım insanlar yalnızca bana ihtiyaçları olduğu zaman yanında istiyolar beni, kullandıkları için onun haricinde ise yanlışlıkla bana mesaj atıyolar sözlük yanlışlıkla! istemiyorum bu hayatı önceden ortamım vardı şimdi millet gezio takılıo bana ne haber veren var ne de soran X nasılsın iyi misin hayat nasıl gel bugün şurdayız gel sen de takılalım ama yok. neden çünkü X yalnız biz onu daha fazla yalnızlığa itelim. ölsün. sonunda o köprüden atlasın. bugün evden çıkmadım bu böyle evden çıkmadığım belki yüzüncü gün sözlük hatırlayan yok beni eksiğim, insanlara karşı bişeyim eksik. tamamlayamadım kendimi tamamlayamadan göçüp gideceğim heralde bu dünyadan. diğerleri gibi yaşamak için gelmemişim ki bu dünyaya ibretlik bi yaşam sürmeye gelmişim. al senin olsun bu hayat al.
Ulan şunun şurasında 60-70 sene yaşayacaksınız yaptığınız tatavaya bak. Zaten şimdi 20 li yaşlarda olduğunuzu varsayarsak kaldı 40-50 sene. O yüzden çoluk çocuğa falan karışmadan toplayın kafayı. Kimsenin sizi iplediği yok herkes yalnızdır. O yüzden pes edip ağlamak yerine güçlü olup herşeye sahip olun. Hadi kaçtım ben.
haklısınız her biriniz haklısınız, inanın görüşlerinize çok değer veriyorum. inşallah düzelicem gençlik. tekrar ortamlara dönücem ve yine muhabbetin aranan adamı olucam.
