yaşayan kişiye methiyeler dizmek onu yanlış yapmaya itebilir. methiye dizen kişiye de yalakalık yakıştırması yapılabilir. ancak ölmüş birinin peşinden güzel sözler söylemek bir düstur olarak kabul görmüştür. kötü yanları ölümle birlikte ölür gider. iyi yanları ise adıyla yan yana zikredilir.
pek çok konuda, farklı baskılarla karşı karşıya kalarak anne ve baba olunuyor. doğan çocuk genlerinde taşıdığı bu baskıyla, hayatın içine dalmaya başladığı ilk andan itibaren aynı baskılara maruz kalıyor.
Yeteneklerinizin, istediklerinizin, hayallerinizin hiç bir kıymetinin olmadığı bir düzen!! Hayat karşısında saf duruşunuzun, '' Birey'' olmaya yeterli olmadığını görürsünüz. Ve o ancak ölünce kıymetli olur, çünkü; artık tehlike oluşturmaz,zararsız dır!!
tabi ki farklı aksesurlara sahip kişiler buna asla dahil değildirler; para ve din!
kişi öldükten sonra yaptıkları paketlenip öyle değerlendirilir. üstüne birşey ekleme imkanı olmadığı için de işte böyle bir insandı denilebilir. hayattayken ise bizim ülkemizdeki insanlar ihtiyatlıdır, dikkatlidir. bilinçdışı olarak insanların, her an yaptıklarının içine etme potansiyellerini değerlendirirler. kökeni, bir şekilde geçmişte insanlara sembol olmuş kalıpların yarattığı toplumsal güvensizlikten gelmektedir.
nedendir anlamam,
bizim ülkemizde birilerinin kıymeti herzaman onları kaybettikten sonra anlaşılır.
hatta bazen olay abartılır, sağken vatan hainni diye nitelendirdiğimiz ve yılarca hapse attığımız kişiler öldükten sonra kıymete biner ve hatta onlar için her yıl anma törenleri düzenleriz.
neden:
kişiler öldükten sonra fikirleridemi ölüyor,
yada sadece ölüykenmi kıymetli oluyor insanlar eğer böyleyse inan bizde bir yanlışlık var ben düşündüm ama bulamadım.
