polis okulunda gecenin bir yarısı bazen sabaha karşı çektiğim eziyetin adıdır. kışın dayanılmaz soğuğuna karşı geçmek bitmek bilmez. neyseki o okulda değilim artık.
ikide bir nöbetçi subay kolluğunun tarafıma kitlenmesi neticesinde gecede 3-4 kez devriye attığım nöbettir. çoğu zaman nöbetçi askerlerle uzun uzun sohbet edip sıkıntılarını dinleyerek geçerdi bu nöbet.
genellikle nöbetçileri kontrol etmek için atılan nöbettir. devriye atılan güzergahta belli aralıklarla tom basılır. devriye sonunda tom kalemi a.m.m. (ani müdahale mangası) binasına teslim edilir ve o elektronik alet bilgisayara bağlanarak nereden kaçta geçildiğine dair bir rapor döker. bu rapor üst komutanlara iletilerek imza altına alınır. özetle, götüne koyayım o devriyenin ben. kar kış demeden yürüdük ya la.
genellikle nöbetçilerin uyuyup uyumadığını kontrol etmek amacıyla minimum 4 kule üstünde yapılan kontrol görevi. Gece 2-3 ve 4-5 arası bugünün bahtsızlığı. Üstelik, 5.30-7.30 dış devriye nöbeti yani subay lojmanı devriyesi varsa gecenin bitmezliği düşündürür.
Ayrıca, devriyeye çıkan her erbaş kalemi kulelere okutmak, ardından d/b nöbetçi astsubaylığına son okutmayı yaparak devriyeyi kaydetmek durumundadır. Öyle 20 dakikada bitmez. Fazla rahat olmamak lazım. Sonuçta, o nöbetçiler askerliğin en kutsal vazifesini yerine getirmekte ve olası problemlerde ilk önce devriye nöbetçisini haberdar etmek zorundadır.
