ülkemizin genç enerjisini iki teneke yığını üzerine yoğunlaşmasının gösterildiği son derece tehlikeli bir film olan devrim arabalarını eskimiş kafalarıyla, ergenekon mantığı ile izleyen kemalistlerdir bu ülkeyi geri götüren... sapasağlam ithal arabalar dururken hangi salak yerli üretim bir araca binsin ki? hem bizler araba yapmaya başlasak fındığımızı, pamuğumuzu kimler toplayacak? kemalistler mi? hayır tabikide... bu ülkede hatice teyzelerin, recep efendilerin emekleri beceremeyeceğimiz şeylere yatırılmamalı. şükürler olsun ki bu ülkeyi hayalperest kemalistler değil işini bilen dindar başbakanlar yönetiyor.
ülkemiz tarım toplumu olarak son 7 yılda muazzam gelişmiş tarihi sıçramalarla bugün krizden hiç etkilenmemiştir. oysaki düşünün otomobil markamız olsaydı nice dünya devi markalar gibi batacak, recep efendinin hatice teyzenin yatırımları küresel krizlere kurban edilecekti. belki bir şans hükümetimizin sıcak ilişkiler kurduğu arap sermayedarlar satın alacaktı ama ne gerek var böyle şeylere... liseden yeni mezun olmuş hayrullah is pis içinde fabrikada mı çalışmalı yoksa mis gibi havasıyla pamuk mu toplamalı?.. * bu kemalistler ayrıca cumhuriyet filmini de fazlaca abartırlar.
devrim arabalarına bakarken gözleri nemlenir mi nemlenmez mi bilemeyeceğim ama, açlık ve yoksulluk sınırı asgari ücretin üstünde kalan bir ülkenin vatandaşı olarak yollarında çok uluslu otomobil şirketlerinin arabaları vızır vızır cirit atarken hüngür hüngür ağladığına şüphe yok.
ülkesine önem veren ve ülsesini seven bir zihniyetin yaptığı bir icraattir. senin iki teneke yığını dediğin o devrim arabaları bir milletin geleceğini değiştire bilecek türk mühendisinin türk birliğinin bir göstergesidir. her ne kadar başarısız olunsada büyük bir bağımsızlık mücadelesidir. dışa bağımlılığın önüne geçilmeye çalışılmış ama ne yazıkki zamanın siyasetçi,leri tarafından engellenmiş kara tarihimizin kara sayfalarından bir kısımdır.
ergenekon dalgalarını ılımlı islam rüzgarının oluşturduğunu iddia edebilecek zavallılıkta kemalisttir. oysaki 80 yıl boyunca ağır anti-demokratik, özgürce namaz kılımayan müslümanların inim inim inlediği vesayet rejiminin bitmemesini isterler. ülkem bakkalında bir tek efes birası satılsın ister bu gericiler.
yaşlı gözlerle izlemek için kemalistliği şart koşmayan bir filmdir. gözümüzü yaşartmamıştır ancak gırtlağımızda da bişeyler düğümlememişse damarlarımızdaki o asil kandan bir damla bile kalmamış demektir...
insani tepki veren bir kemalisttir. keza kemalist olmayanlar da o filmi izlerken duygulanabilir.
--spoiler--
(özellikle cemal gürsel geldiğinde motorun çalıştırılması sahnesinde)
--spoiler--
çünkü film türkiye'nin kendi yetenekleriyle bir şeyler yapma çabasına bir güzellemedir. geçtiği sıralarda sanki darbe olmuş bir ortam yokmuşçasına bir hava izlenimi alınması (fonda radyodan duyulan haberler dışında) ve ülkede bu tür çabaların diktatörce bir yönetim olmadan olamayacağı imajını (vermek istemiyor olsa bile) verir gibi olması filmin politik açıdan riskli alt metinleri olması açısından eleştiriye çok açıktır. ama türkiye'nin kendi ağır sanayisine sahip olması, kendi beyinleriyle bir şeyler başarması elbette üzerine güzelleme yapılası bir şeydir.
damarlarında asil türk kanının dolaştığını bir kez daha farketmiş kemalisttir.
" türk malı " tabirini görmeye, duymaya, okumaya tahammülü olmayan adilerden farklı bir insandır.
bu memleketin kendini geliştirebilmesi için yerli üretimin gerekliliğinin farkında olan, aldığı malın parasının yine kendi ülkesi için kullanılmasını isteyen kemalisttir.
ne kadar zeki ve azimli bir millet olmamıza rağmen bazı şeref ve haysiyet kavramlarından uzak insanlar bu milletin başında olduğu sürece, başka milletlerin kucağında oturup onların düdüğünü çalmaktan zevk alan ** ve aşağılık kompleksine girmiş haysiyetsiz insanlar devletin başında olduğu sürece, türk lük bilinci olmayan ve karışık bir soy ağacına sahip insanlar olduğu sürece biz böyle kalmaya devam ederiz.
hangi millet kendi ülkesinde halkının ürettiği malı kullanmak istemez?
-böyle bir millet yok!
eğer bazı insanlar türk malına karşıysa ( tekstil, gıda, otomotiv vs. farketmez ) ben o insanların " türk " olduklarından şüphe ederim. demek ki ürün ne olursa olsun türk üretimi değilse bu insanı mutlu edecektir. neden? çünkü türkler kazanmıyor. kucağında oturduğu insanlar kazanıyor.
bu film, her türk insanını duygulandırması gereken, birşeyleri tekrar düşündürmesi gereken bir filmdir. bunun siyasi görüşle alakası olamaz. millet olma bilinciyle alakalı birşey. en küçük ihtiyaçtan en büyük ihtiyaca kadar kullandığımız ürünlerin ithal olması hoşunuza gidiyorsa o zaman söylecek birşey yok. siz oturduğunuz kucaklardan kalkmayın. ama şunu unutmayın ki bir gemi batarsa içindeki herkes ölür. kucağına oturduğunuz devletler " aaa bunlar bizim fahişelerimizdi. onları kurtaralım, onlar yine kucağımızda olsun " demiyecekler. çünkü onlar sizin gibi fahişeleri her yerden bulabilir. bulunması zor olan, o geminin yapımında emeği geçen ve geminin batmasını istemeyen insanlardır.
batı'nın "üretme böcek, tüket" mantığına maruz kalmış böceklerin sözlük pöykürmeleridir. kulak asmayınız. dindar denilebilecek bir yazar olarak bizi böcekleştiren başbakana dindar diyemem. devrim arabaları da ne kemalistlere mal edilmelidir ne de komünistlere. fikir öyküsünde erbakan çok öne çıkmıştır. üretim çalışmalarına ise dahil edilmemiştir. hakan albayrak bir yazısında zaten erbakan üretime de dahil edilseydi arabalar 5 tane değil seri üretime geçerdi demiştir. katılıyor, saygılar sunuyorum.
devrim arabalarının fikir babası ve üretiminde bulunan, ayrıca motorunu dizayn eden kişinin necmettin erbakan olduğunu öğrenince büyük ihtimalle dumura uğrayacak olan insandır.
