devletçilik, özelleştirmenin karşıtıdır. ekonomiye devletin yön vermesi, en azından kontrol etmesidir. yerli yatırımcıyı teşvikle birlikte, stratejik sektörlerin devletin elinde olmasını, halkın ve devletin bekasının -genellikle yabancı kökenli ya da yabancı ortakları olan- özel sektörün insafına bırakılmaması gerektiğini savunmaktır. devletin, sosyal hayattaki halka hizmeti de devletçiliğin içindedir.
herkesin, her atatürkçünün ideolojiye kişisel bakış açısı farklı olabilir. sonuçta ilkeler yoruma açıktır. fakat bir kemalist, hele hele ülkenin günümüzde neoliberal politikalarla çökertilmesine karşı -atatürk zamanındaki, "karma ekonomi" olarak da bilinen ekonomik politikalar doğrultusunda- devletçiliği savunmak zorundadır.
