türk milletinin kendine ara sıra, biraz militaristçe yakıştırdığı sıfat.
"askeri olan devlet değil, devleti olan askeriz" dir uzunu.
atatürk devrimlerinin türk milletinin kulluktan ve sultadan uzaklaşıp "birey" ve "yurttaş" olmalarını amaçladığını görmezden gelmek kolay olsa gerek. yoksa ne gereği var sosyal devletin?
bir de atatürkçüyüz diyorlar. atatürkçülük "vatandaş" olmayı gerektirir. önce cumhuriyetini ve ellerine aldıkları "sözde" millet iradesini çarçur edenlerle, o iradeyi yabancıdan aldıkları "icazet" ile vatan askeriyle ezenlere karşı gelmeden, yaşasın asker demekle, askeriz demekle yollar doğrulmuyor, kediler miyavlamıyor.
altına yazabileceğimiz hiçbir şey olmayan kavramları savunacağımıza, "önce vatan" deyip, "önce devrim" deyip sahip çıkılacak şeylere geçmek lazım.
eğitim ömür boyu. silikon yastıklarda uyuyup, polar battaniyelere rahat rahat sarılırken, soluduğunuz havayı bozmaya çalışanlara karşı bu ne eylemsizliktir bilinmez.
bu vatan ebediyen var olacak.
eğer vatandaşları onunla olmaya devam ederse.
