devletin ferd için var olmadiği ferdin devlet için var oldugu hamasi söylemlerle ayakta toplumlarda sıklıkta görülen bir durumdur. misal olarak devletin vermesi gereken saglik hizmetlerinde yasanan bürokratik sıkıntılar, elinizi sardirmak için bile çektiğiniz zaman, iş güç kaybi buna en iyi örnektir. allahtan iyi doktorlar yetiştirdiğimiz için ahali galeyana gelmiyor hastanelerde.
devletin ekonomik koruyuculuktan cok ekonomik üretimde hevelenmesi ve bürokratik kadrolari yaratmasindan mutevellit devlet baba kavrami ülkemizde gecerlidir.
daha köylüğü asamamis, hatta koyun sürüsü olmaktan bir parmak yukarda olan lümpen toplumumuz birey olmayi beceremediğinden ötürü bu böyle devam edecektir.
cünkü bilgili ve akli selim birey olabilmek için kişinin kendini egitim ve ögretim olarak gelistirmesi icap etmektedir.
ama ne yazik ki baskin olan devlet ideolojisinden dolayi alternatif egitim sekilleri bodur kalmakta devlette egitime ceki düzen vereceğine hala icindeki bürokratik kadrolarin baskısı ile devlet eli üretici kalmak zorunda olmaktadir.
örnek vercek olursak tarabya oteli emekli sandiğina ait olan 5 yildizli ama ikinci sinif devlet ciftliği gibi isletilen bir otel idi.
60 yillarda 70'li yillarda lüks otel olarak adedilirdi. ama ne zaman ki disardan gelen otel zincirleri ile rekabet etmeye basladi o zaman işte zarar etmeye basladi.
şimdi kimse kolay kolay sümerbank'tan basma almaz gider ne bileyim gercek anlamda kaliteli ucuz kumas alirlar.
yahutta alanya muzu yemez gider dole yer. cünkü dole muzu daha buyuk ve tatlidir.
yillarca yerli muz ile ithal muz kavgasi yasandi. ve yerli muz ne yazik ki bu rekabetten dolayi yerlerde sürünüyor.
son aldiğim duyumlara ithal muz gibi muz yetistirmek için ziraatciler hummali bir calismaya girmişler.
işte 20 senelik bir inat yüzünden kaybettiğimiz gayri safi milli hasilayi bir düsünün. hemen hemen her sektorde bu olmakta ve sunda ki kepazeliğimi dolayli yoldan etkilemektedir.
mesela diyelim ki askerlik 15 ay değilde her vatandas için mesela 6 ay olsa fena mi olurdu? hatta taksitli askerlik uygulamasi olsa kötü mü olurdu? insanlarin özellikle ataerkil bir toplum oldugumuz için kaybettiğimiz ekonomik gücü düsünebiliyor musunuz?
ve bu kaybedilen ekonomik güc ile etrafinda ne kadar cok mutsuz oldugunun farkinda misiniz. türkiye nin sorunu rejim değildir. cünük o taslar yerine oturtulmus ve bir daha da kolay oynamaz. sag sola biraz kayabilir ama yerinde durur.
türkiye'nin en büyük sorunu ekonomik sorundur. yoksulluk ve bunun getiridiği köylülüktür. buna ceki düzen vermeden daha cok 10 yil marsi söyleriz kanatindeyim. ama ne yazik ki marşlar karin doyurmuyor...
"insanı yaşat ki devlet yaşasın" düsturunun anlaşılmaması ile görülür. devlete kudsiyet atfetmek, onun seni sömürmesine, haklarını çiğnemesine de göz yummaktır bir nevi. "devlet baba" vesair söylemler bu düşünceden çıkar.
düzenleme: bu durum devlete de bağlı tabii, devletin kendisini nasıl tanımladığına.
millet ya da vatan kavramlarına atfedilebilecek kavramın, hedef şaşması sonucu devletin üzerinde kalmasıdır ki devlet böyle bir atfı hiç de hak etmemektedir. sonuçta, * devlet çıkar çatışma ve uyuşmalarının sonucu oluşmuş ve varlığını devam ettiren bir yapıdır.
millet ve vatan kavramlarına atfedilen yüce değerler, devletin kullanımına açılmış ve onun tarafından sömürülüp, pazarlanmaktadır. çünkü, devlet insanlardan oluşurken, vatan ya da millet bir ruh birliğini gerektirir.
dünyadaki neredeyse tüm uzun ömürlü devletlerin, günümüzde dahi içine sık sık düşebildikleri bir durum.
metafizik / kutsiyet, devletlerin duygusallıktan öte ulusal/devletsel çıkarlarını savunmalarında bir enstrüman olarak sıklıkla kullanılır. bunun sebebi bir devlet organizasyonun ve kararlarının icraatının insaniyet namına değil, bencil (o devletin kendisine has) menfaatleri namına hareket ettiğinden, bizzat kendi içi tarafından eleştirilmeye karşı aşırı kırılgan bir yapıya sahip olmasıdır.
bu benzetmeler elbetteki bencil çıkarları olan devletler için geçerlidir. fransa, amerika, ingiltere gibi.
kuzey avrupa ülkelerinde benzer bir duruma rastlanmaz.
dünyadaki devletleri barış içine getirmeyi kendisine allah tarafından verilmiş bir vazife olarak görmekte olan genel bir kanıyla teokrasiye doğru kaymakta olan abd demokrasisinde bu durum iyice ayyuka çıkmıştır.
