şu an türkiye gençliğinin maalesef içerisinde bulunduğu durumdur. atanmak uğruna, ekmek uğruna birçok insan haritada bile yerini gösteremediği yerlere gitmektedir.
öğretmenler atama uğruna, ekmek uğruna, gelecek mutlu nesilleri yetiştirmek uğruna kendi yaşamlarından taviz vermektedir. mutsuz bir adamın mutlu bir nesil yetiştireceğini beklemek gibi bir şey bu.
sadece öğretmen için değil bu. aynı zamanda akademisyen, polis, asker, doktor ve aklıma şu an gelmeyen diğerleri.
25 yıl çok farklı bir yaşam geçirip, daha sonrasında hiç bilmediği bir yere mutluluk götürme amacı olan mutsuz insanlar.
En kotusu de kimilrrinin dayıları aracılıgıyla istedikleri yere cuk diye oturması.
Yoksa insan sevdigi isi yaptiktan sonra herhangi bir yerde de yapar.Haksizliklar insani mutsuz ediyor.
