akşamları belirli bir saatten sonra yurda giriş veya çıkış yapamayan, bu sebeple genelde bulunduğu mahalde kiralık ev'de kalan arkadaşlarının yanına "sizi özledim, bugünde sizde kalıyım" diye gelen, mal böğrenci.
hayatım boyunca bırakın devlet yurdunu, özel yurtta bile kalmayan bana hep çok ürkütücü gelmiştir yurtlar. yani adım attığınız anda özel hayat kavramı yok oluyor. iki kişilik olsun, altı kişilik olsun bir farkı yok aslında. bu nedenle üniversiteli bahtsız arkadaşlarımıza nacizane tavsiyem; lan az içki için, sigarayı azaltın, çıkın olm arkadaşlarınızla bir eve. maddi zorluk çekmek öğrenciliğin kaderinde var, kaçmayın.
